Η καρτεσιανή φιλοσοφία στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα

Η καρτεσιανή φιλοσοφία στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Κέντρον Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας (ΚΕΕΦ)   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-SA 4.0

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_NC_SA



Η καρτεσιανή φιλοσοφία στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα

Αργυροπούλου - Λουγγή , Ρωξάνη

A une époque où l' empirisme des Lumières est abandonné, l' influence du cartésianisme se confond avec l' histoire de la philosophie. Au XIXe siècle, les ouvrages de Descartes n' ont pas été simplement lus mais ont été amplement commentés en Grèce et on le considère comme le rénovateur de la philosophie moderne. Cependant, nous observons une méconnaissance des problèmes du scepticisme cartésien et des relations entre l' empirisme et l΄ontologie dans le système de Descartes. Les érudits grecs (N. Piccolos, Th. Kaïris, N. Vamvas, P. Vraïlas-Arménis, C. Stratoulis, N. Kotzias) ayant poursuivi leurs études de philosophie à Paris, Munich, Berlin et Leipzig, leur appréhension du cartésianisme se fait à travers les tendances philosophiques de l' époque: la philosophie écossaise, l' éclectisme français, l' hégélianisme et le système de Schelling. Une importance particulière est attribuée à l' étude de la méthode, à l' ordre respectée pour la conduite de nos pensées tandis qu' on conteste la certitude du cogito et de l' argument ontologique ainsi que le passage de la pensée à l' existence.

Επετηρίδα


2000


Ιστορία της Φιλοσοφίας
Μεταφυσική
Σκεπτικισμός
Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός
Ελλάδα
Descartes


Κείμενο/PDF

Γαλλική γλώσσα
Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.