use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-SA 4.0 Attribution-NonCommercial-ShareAlike
Hegel' s Understanding of the Classical Aesthetical Ideal. A Systematic Aproach
Κλιματσάκης, Παύλος
Τις τελευταίες δεκαετίες οι περισσότερες μελέτες γύρω από την αισθητική του Εγέλου επικεντρώθηκαν στην εξέταση του ερωτήματος εάν ο συστηματικός της χαρακτήρας οδηγεί αναπόφευκτα στην έννοια του «θανάτου της τέχνης». Πολλοί ερμηνευτές επιχείρησαν να βρουν τρόπους να εκμοντερνίσουν την αισθητική του Εγέλου, με στόχο να την αξιοποιήσουν προκειμένου να ερμηνεύσουν μέσα απ΄ αυτήν και τη σύγχρονη τέχνη. Στο παρόν άρθρο προσπαθώ να διευκρινίσω μερικές βασικές ιδέες της εγελιανής αισθητικής ακολουθώντας μια συστηματική και όχι απλώς ερμηνευτική προσέγγιση, δηλαδή έχοντας ως οδηγό τη διανόηση του ίδιου του φιλοσόφου. Αυτή η συστηματική προσέγγιση οδηγεί, όπως διαφαίνεται μέσα από την ανάλυση του κλασικού ιδεώδους, στην έννοια του «κλασικού χαρακτήρα» της τέχνης εν γένει. Ο Έγελος κατανοεί την τέχνη ως παρουσίαση της ιδέας δια του αισθητού κατ΄ αναλογία με τον τρόπο που η θρησκεία και η φιλοσοφία εκθέτουν, κάθε μια στο δικό της στοιχείο, την Απόλυτη ιδέα. Με αυτόν τον τρόπο η τέχνη καθίσταται συνιστώσα του συστήματος και αποκτά τον λεγόμενο παρελθοντικό χαρακτήρα (Vergangenheitscharakter). Η ενσωμάτωση επομένως της εγελιανής αισθητικής στη φιλοσοφική κατανόηση της σύγχρονης τέχνης, με δεδομένο το μηδενιστικό πνεύμα της εποχής μας, αποτελεί σχεδόν αδύνατο εγχείρημα.
Academy of Athens
