δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : CC BY-NC-SA 4.0 Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
Immortality, the Theory of Forms and the «Twin Pillars of Platonism»
Robinson , Th.M.
Στο άρθρο αυτό υποστηρίζεται ότι οι δύο θεμελιώδεις αντιλήψεις της Πλατωνικής Πολιτείας, η αθανασία της ψυχής και η θεωρία των ιδεών, τις οποίες ο Cornford περιέγραψε, με την περίφημη πλέον διατύπωση, ως τους «δυο πυλώνες του Πλατωνισμού», στην πραγματικότητα ήταν κάτι που ο ίδιος ο Πλάτων το αντιμετώπιζε ως προβληματικό από πολλές απόψεις. Σε ότι αφορά την θεωρία των ιδεών, θεωρώ πως, όπως φαίνεται και από τον Πλατωνικό Παρμενίδη, ο Πλάτων υπερασπίζεται απλώς «κάτι σχετικό» με την θεωρία των Ιδεών. Και πόσο μάλλον πού, πιθανώς υπό την επιρροή της συνεχιζόμενης συζήτησης με τον Αριστοτέλη, εκείνο πού διατηρεί όταν πια γράφει τους Νόμους, είναι περισσότερο μια θεωρία του πως οι ιδέες καθ' εαυτές ενυπάρχουν στα επιμέρους όντα παρά μια θεωρία των ιδεών πού θεωρούνται καθ' αυτές όντα. Ή, για να το θέσουμε αλλιώς, ο Πλάτων έχει διατηρήσει ένα βασικό στοιχείο από την αρχική θεωρία, δηλαδή την οντολογία των ιδεών, εγκαταλείποντας την αντίληψη περί των ιδεών ως ανώτερων όντων. Σε ότι άφορά δε την ψυχή, υποστηρίζω ότι ο Πλάτων απορούσε έως το τέλος της ζωής του για τη σχέση της με το σώμα. Επιπλέον φαίνεται πως είχε μετακινηθεί, όσο μεγάλωνε, από την αρχική αντίληψη της αθανασίας ως αιωνιότητας σε εκείνην της αθανασίας ως διαχρονικότητας. Συνεπώς οι δύο «πυλώνες» για τους οποίους κάνει λόγο ο Cornford είναι μάλλον ορθότερο να αποδοθούν ως «πυλώνες» για κάποιους από τους διάλογους της μέσης περιόδου, κυρίως της Πολιτείας. Ωστόσο δεν γίνεται να αποκαλούνται «πυλώνες» όλου του Πλατωνικού έργου, πόσο δε μάλλον οι δύο μοναδικοί «πυλώνες» του έργου του.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
Ακαδημία Αθηνών
