Ο Βίων ο Βορυσθενίτης υπήρξε, συμφωνά με τη μαρτυρία του Διογένους Λαέρτιου, ένας στοχαστής ο οποίος δέχτηκε επιρροές από πολλές διαφορετικές φιλοσοφικές σχολές. Ως μαθητής του Κράτητος, υπήρξε ακαδημικός· εν συνεχεία υιοθέτησε τον κυνικό τρόπο ζωής (και ως κυνικός έχει μείνει γνωστός έως σήμερα, υπό την έννοια ότι τα σχετικά με αυτόν αποσπάσματα και οι μαρτυρίες, φέρουν ολοφάνερα τη σφραγίδα των Κυνικών)· υστέρα έγινε μαθητής του Θεοδώρου του Άθεου, δηλαδή Κυρηναϊκός, και τέλος στράφηκε στην Περιπατητική σχολή, ως μαθητής του Θεοφράστου. Σε αυτό το άρθρο υποστηρίζεται ότι, πέρα από τις διάφορες επιρροές που δέχτηκε ο Βίων στη διάρκεια της έντονης πνευματικής ζωής του, μπορεί να προστεθεί και εκείνη του Πύρρωνος. Από χρονολογικής και γεωγραφικής απόψεως είναι απολύτως πιθανό να υπήρχε μια προσωπική και άμεση σχέση ανάμεσα στον Πύρρωνα και στον Βίωνα, από τη στιγμή που ο Βίων είναι αμέσως μεταγενέστερος του Πύρρωνος (το floruit του οποίου συμβαίνει γύρω στο 325/320 π.Χ.) και από το 314 και έπειτα έζησε στην Αθήνα, όπου ο Πύρρων ανέλαβε την εκπαίδευσή του. Επιπλέον, αφού ο Θεόδωρος ο Άθεος υπήρξε οπαδός του Πύρρωνος, ο Βίων μπόρεσε να αποκτήσει εξειδικευμένη γνώση τουλάχιστον σε αρκετά θέματα του πυρρωνισμού από τον ίδιο τον Θεόδωρο. Η μελέτη των αποσπασμάτων του Βίωνος επιβεβαιώνει αυτή την υπόθεση, αποκαλύπτοντας ομοιότητες με τον στοχασμό του φιλοσόφου από την Ήλιδα, του οποίου η επίδραση φαίνεται πως αφορούσε κατεξοχήν την έννοια της απαθείας, την αποκαλούμενη θεωρία της εποχής και την πρακτική των δισσών λόγων. Αλλά και η μαρτυρία του Πλουτάρχου στο Προς Κωλώτην, μαζί με εκείνη του Διοκλέους από την Κνίδο που μας παραδίδει ο Ευσέβιος στην Ευαγγελικήν προπαρασκευήν, οι οποίες μας παρουσιάζουν τον Θεόδωρο τον Άθεο και τον Βίωνα σε αντιπαλότητα με τον Αρκεσίλαο, επιβεβαιώνουν αυτή την υπόθεση. Η εγκατάλειψη των απόλυτων ηθικών αξιών, προς χάριν μιας σχετικιστικής θέσεως που δεν στερείται σκεπτικών απηχήσεων, η οποία διακρίνει τον κυνισμό του Βίωνος, θα μπορούσε, επομένως, να στηρίζεται στην αφομοίωση ορισμένων θεμελιωδών ζητημάτων της πυρρώνειας φιλοσοφίας.
Ακαδημία Αθηνών
