The Aristotelian νους in De Anima, Γ 5. Two kinds of νους or One?

The Aristotelian νους in De Anima, Γ 5. Two kinds of νους or One?

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Κέντρον Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας (ΚΕΕΦ)   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-SA 4.0

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_NC_SA



The Aristotelian νους in De Anima, Γ 5. Two kinds of νους or One?

Παπαχρήστου , Χριστίνα

Το Πέμπτο Κεφάλαιο του Τρίτου Βιβλίου της πραγματείας Περί ψυχής αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα και αινιγματικά σημεία της σκέψης του Αριστοτέλη. Στο κεφάλαιο αυτό γίνεται η περίφημη διάκριση του νου σε δύο είδη: (α) στον παθητικό νου που γίνεται όλα τα νοητά (ο μεν τοιούτος νους τω πάντα γίνεσθαι) και είναι φθαρτός, και (β) στον ποιητικό νου που τα πραγματώνει όλα σαν μία έξη, όπως το φως (ο δε τω πάντα ποιείν, ως έξις τις, οίον το φως), και είναι χωριστός, απαθής, αμιγής, αΐδιος και αθάνατος. Τα όσα αναφέρει ο Σταγειρίτης φιλόσοφος στο συγκεκριμένο κεφάλαιο για τον παθητικό και ποιητικό νου απασχόλησαν από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή τους μελετητές και ερευνητές του φιλοσοφικού του έργου, όπου, όπως επιχειρούμε να δείξουμε στο παρόν άρθρο, οι περισσότεροι απ΄ αυτούς υποστήριξαν ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη νου. Εμείς, όμως, με τη σειρά μας υποστηρίζουμε ότι η διάκριση του νου στο Πέμπτο Κεφάλαιο του Τρίτου Βιβλίου της πραγματείας Περί ψυχής σε παθητικό και ποιητικό νου αφορά τη δυαδικότητά του (duality) ή τα διαφορετικά επίπεδα λειτουργίας του και ότι δεν πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη νου. Επίσης ακολουθώντας την άποψη του Χαράλαμπου Ιεροδιακόνου τονίζουμε ότι ο διαχωρισμός εδώ σε παθητικό και ποιητικό νου μας επιτρέπει να παραλληλίσουμε: (α) τον παθητικό ως τη βιολογική βάση της σκέψης, που η σημερινή Ιατρική δέχεται ότι είναι ο εγκέφαλος, και (β) τον ποιητικό ως την ενεργητική λειτουργία της σκέψης.

Επετηρίδα


2012


Αριστοτέλης
Ιστορία της Φιλοσοφίας
Περί Ψυχής
Αριστοτελική Φιλοσοφία



Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα
Αγγλική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.