use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-SA 4.0 Attribution-NonCommercial-ShareAlike
The dynamic aspects of Inspiration. An essay on the phenomenon of authentically Being inspired
Kidd, James W.
Kidd, Sunnie D.
Οι δυναμικές όψεις της εμπνεύσεως, το κέντρο βάρους του τελευταίου κειμένου μας, «έμπνευση πρόσωπο με πρόσωπο» διερευνά το νόημα της ζωής. Αυτή είναι για πολλούς χρόνος αναζητήσεως και προβληματισμού. Ο Η. Bergson είπε κάποτε: «να ακολουθείς πάντα την έμπνευσή σου». Η σύλληψη του ανθρώπινου όντος από τον Bergson ως άμετρης δυνατότητας δείχνει το μέγεθος της εμπνεύσεως. Η έμπνευση είναι η πιο δημιουργική ενέργεια του ανθρώπινου όντος. Είναι άμεση και φαίνεται μόνο όταν ενεργοποιείται από το πρόσωπο που έχει δεχθεί έμπνευση. Έρχεται πέραν του εαυτού, φωτίζει τον εμπνεόμενο και αποκαλύπτει προσωπικά νοήματα κάτω από καινούργιο φως. Πρόκειται εδώ για μια διαλεκτική της εμπνεύσεως — μεταδόσεως της εμπνεύσεως, μια αμοιβαία διαδικασία. Οι τρεις ακόλουθες θέσεις περιγράφουν τη δυναμική αυτής της εμπειρίας: (I) Μετάδοση της εμπνεύσεως. Το εμπνεόμενο άτομο φθάνει στη δεδομένη κατάσταση σε ετοιμότητα και είναι «ανοικτό» στην ανακάλυψη καινούργιου νοήματος. Το εμπνεόμενο άτομο, χωρίς να είναι παθητικός δέκτης και χωρίς να διακατέχεται από την έμπνευση άλλου προσώπου ενάντια στη δική του, φθάνει σε αυτογνωσία, τείνοντας ήδη προς το προσωπικό του νόημα. Η ακτινοβολούσα φύση του εμπνευσμένου προσώπου αποκαλύπτει ποιός ήταν, ποιός είναι και ποιός πρόκειται να γίνει. (II) Αυθεντικές στιγμές. Η συνεύρεση με το πρόσωπο που αποτελεί πηγή εμπνεύσεως οδηγεί τον εμπνεόμενο στο νόημα της προσωπικής του υπάρξεως με καθοριστικό τρόπο. Η απάντηση σ΄ αυτή την πρόκληση καθιστά τον εμπνεόμενο ανοικτό στο «ερωτάν» και «απορείν». Οι συλλογισμοί του εμπνεόμενου αναδεικνύουν τα προϊόντα των εμπνεύσεων ως τη δυνατότητα που διαθέτει ένα άτομο, πράγμα που βιώνεται ως «είμαι ικανός (για κάτι)». Αυθεντικές στιγμές αναφύονται, ανοίγοντας νέες δυνατότητες που μέχρι στιγμής παρέμεναν σε αδράνεια. (III) Πέρα από τα όρια. Οι ενέργειες αυτουπερβάσεως προκύπτουν από την επιβεβαίωση του εμπνεόμενου προσώπου για την προσωπική του δυνατότητα μέσω της συναναστροφής του με το πρόσωπο που αποτελεί πηγή εμπνεύσεως, την οποία βιώνει ως ελευθερία απεριορίστων επιλογών. Η κίνηση αυτή του εμπνεόμενου προς ανοίκειες περιοχές βιώνεται ως υπέρβαση των ορίων.
Academy of Athens
