use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-SA 4.0 Attribution-NonCommercial-ShareAlike
De la fécondité du concept de «kairos» dans un réflexion sur la dynamique et l' éthique de l' enseignement
Lescout, Maryse
Με την ανάλυση της έννοιας του καιρού, δημιούργημα του αρχαίου ελληνικού στοχασμού, θα διατυπώσουμε ιδέες, που είναι σε θέση να γονιμοποιήσουν τον στοχασμό γύρω από τη δυναμική της διδασκαλίας ως γεγονότος. Αυτό το γεγονός, αυθεντικό σήμα της «μάθησης», εκδηλώνεται στον μαθητή ως εσωτερική αναγνώριση, αποκάλυψη. Η έννοια του καιρού, σύμφωνα προς τη σχετική θεωρία του Ε. Μουτσόπουλου, επιτρέπει να αντιληφθεί κανείς αυτή τη δυναμική, στην πλέον οξεία ιδιαιτερότητά της: ως πέρασμα από τα έξω πρός τα μέσα - ως ρύθμιση αυτού του περάσματος στην κατάλληλη στιγμή - ως ανησυχία κατά το αποφασιστικό, κρίσιμο βήμα, πριν από το οποίο τίποτε ακόμη δεν υπάρχει και πέρα από το οποίο όλα ήδη έχουν χαθεί, μέσα στην ουσιαστική ασυνέχεια, όπου η αλλοίωση πάντα απειλεί να διαβρώσει κάθε τι το νέο που πρόκειται να συμβεί. Προτείνεται λοιπόν η χαιριστική στάση ως γενναιόδωρη και συγχρόνως δημιουργική ρήξη για τη αντιμετώπιση των παρεκτροπών και σκοπέλων που απειλούν τη διδακτική πρακτική, όχι μόνο από διάβρωση, αλλά από απώλεια της ουσίας της. Ένα είδος παρεκτροπής είναι η γοητεία που ασκείται από τη λαμπρότητα των λόγων που αναφέρονται στη διδασκαλία, λόγων που «εγκωμιάζουν» την αλήθεια με ταυτόχρονη παρεκτροπή από το αληθές. Ο τεχνοκρατισμός, που ζει στην πλάνη του αντικατοπτρισμού της παντοδυναμίας του, αποφεύγει να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα της υπεύθυνης αποτίμησης της κριτικής στιγμής της διδακτικής αλληλεπίδρασης, στον χώρο και χρόνο της σχέσης προς τους άλλους.
Academy of Athens
