State and Education in Aristotle

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Κέντρον Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας (ΚΕΕΦ)   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-SA 4.0

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_NC_SA



State and Education in Aristotle

Χριστοδουλίδη - Μαζαράκη, Αγγελική

Ο Αριστοτέλης έχει πραγματευθεί για την παιδεία κυρίως στο Ζ και στο Η βιβλίο των Πολιτικών. Η ένταξη της πραγματείας για την παιδεία στο κλασικό αυτό βιβλίο πολιτικής φιλοσοφίας δεν είναι τυχαία. Εξηγείται από τη γνώμη που έχει ο Αριστοτέλης για την αποστολή και τις προϋποθέσεις της παιδείας, αλλά και από τη γνώμη που έχει για την αποστολή και τη σύσταση της πολιτείας. Στον περίφημο ορισμό του για την πόλη - κράτος με τη φράση «γινομένη μεν του ζην ένεκεν ούσα δε του ευ ζήν» δηλώνεται ότι η πόλη υπάρχει βασικά για την εξασφάλιση της ζωής από την άποψη και των υλικών όρων της, αλλά δεν εξαντλείται σ΄ αυτό μόνο, έχει ουσιαστικό σκοπό τη χειραγώγηση των πολιτών και προς το «ευ ζήν». Όμως το ευ ζήν, κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς την αρετή. Ο άνθρωπος δηλαδή για να υψωθεί στην ευδαιμονία που είναι υποκειμενική άποψη του ευ ζήν, χρειάζεται, εκτός από τα πρόσφορα εξωτερικά αγαθά, να έχει και την αρετή. Μάλιστα ο Αριστοτέλης εξαίρει την αρετή ως την κύρια προϋπόθεση της ευδαιμονίας, και άρα του «ευ ζήν». Η απόκτηση όμως της αρετής από τον άνθρωπο προϋποθέτει τη συνδρομή διαφόρων ευνοϊκών στοιχείων. Έτσι, για τον Αριστοτέλη, η παιδεία αποτελεί ουσιαστική λειτουργία της πολιτείας, αφού επιδίωξή της είναι το «ευ ζήν» των πολιτών και βασική του προϋπόθεση είναι η αρετή, που μέσο για την απόκτησή της είναι η παιδεία.

Επετηρίδα


1999


Αριστοτέλης
Παιδεία
Πολιτεία
Αριστοτελική Φιλοσοφία



Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα
Αγγλική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.