Η προφορική παράδοση υποστηρίζει ότι τα γεγονότα έχουν ως εξής: μια συντροφιά φίλων του γιατρού Μαλλιαρόπουλου (ο καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής του Διδασκαλείου Λάρισας Ντίνος Χριστόπουλος και ο φαρμακοποιός Κωνσταντίνος Καρζής), του "έρριξε" την ιδέα, κατά την διάρκεια της παράστασης Αρχισιδηρουργός του Ζωρζ Ονέ. Μέχρι το διάλειμμα της παράστασης, που δόθηκε στο λεγόμενο "Θέατρο του Λαγοπάτη" ο Χριστόπουλος είχε πείσει το Μαλλιαρόπουλο ότι εκείνος μόνο μπορούσε να κάνει πραγματικότητα τις προσπάθειες χρόνων για την απόκτηση θεατρικής στέγης στην Τρίπολη. Ο Μαλλιαρόπουλος έδωσε μια αόριστη υπόσχεση μπροστά τους, η οποία μεταβλήθηκε σε κατάφαση και δέσμευση με έναν ιδιαιτέρως προσφυή τρόπο. Η μπάντα της Φιλαρμονικής Τρίπολης εστάλη κάτω από το σπίτι του για να παιανίσει θριαμβευτικά σε όλες τις γειτονιές την κίνηση αυτή του γιατρού, που θα γινόταν ο ευεργέτης του καλλιτεχνικού πνεύματος της περιοχής. Το επόμενο πρωί ο Δήμαρχος Δ. Γεωργίτσας και το Δημοτικό Συμβούλιο φρόντισαν να κατοχυρώσουν αυτή του την υπόσχεση στο συμβολαιογραφείο του Ιω. Βεϊκόπουλου, υπογράφοντας μία δωρεά 50.000 δραχμών στο Δήμο, για την ανέγερση του Θεάτρου. Μόνοι όροι του συμβολαίου ήταν να ανεγερθεί στο χώρο του Καποδιστριακού Σχολείου και το υπόλοιπο των χρημάτων που θα χρειάζονταν -αν χρειάζονταν- θα καλύπτονταν από έρανο.
(EL)
Municipality of Tripoli
