Στο πλαίσιο της αναγνωρίσιμης τεχνοτροπίας του, που βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτή των νεοϊμπρεσιονιστών, ο ζωγράφος δημιουργεί μια ισορροπημένη σύνθεση, χρησιμοποιώντας καθαρά, ζωντανά χρώματα, αποτυπώνοντας ένα χαρακτηριστικό ελληνικό τοπίο με αρχαιότητες. Το σχέδιο παίζει δομικό ρόλο για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, λειτουργώντας ως βάση και ως κατευθυντήριο στοιχείο, ενώ το φως διαχέεται σε όλη την έκταση του έργου και αποδίδει τη χαρακτηριστική ατμόσφαιρα μιας ηλιόλουστης μέρας στην Αττική.