Ακολουθεί η κεντρική σκηνή της παράδοσης του πέπλου, η σημαντικότερη αλλά και η πιο αινιγματική σκηνή, που αποτελεί τον τελικό προορισμό της πομπής. Καταλαμβάνει το μέσον του λίθου V και περιλαμβάνει πέντε μορφές (31-35). Αριστερά δύο νεαρές κόρες (31 & 32) με χιτώνα και ιμάτιο μεταφέρουν στο κεφάλι δίφρους, η μία κατενώπιον, η άλλη προς τα δεξιά. Η πρώτη κρατάει στο αριστερό της χέρι δυσδιάγνωστο αντικείμενο, που ερμηνεύτηκε ως κανούν ή υποπόδιο. Οι μορφές αυτές είναι ίσως οι διφροφόροι, δηλ. κόρες μετοίκων που συνόδευαν τις κανηφόρους. Ωστόσο πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για τις αρρηφόρους, κορίτσια 7-11 ετών, στην υπηρεσία της Αθηνάς, που μετείχαν στην τελετή της αρχής της ύφανσης του πέπλου που προοριζόταν για το διιπετές ξοανόμορφο άγαλμα της θεάς, από ξύλο ελιάς. Ορισμένοι μελετητές ερμήνευσαν τους δίφρους ως καθίσματα προορισμένα για θεότητες ("θεοξένια"), επειδή όμως οι 12 θεοί παρίστανται ήδη καθιστοί θεώρησαν, ότι προορίζονταν για τους απόντες, την Γη Κουροτρόφο και την Πάνδροσο ή για τις μορφές (33) & (34) την ιέρεια και τον άρχοντα βασιλέα ( Ε. Simon). Αντίθετα ο Μ. Robertson υπέθεσε ότι οι δίφροι προορίζονταν για την απόθεση των δύο πέπλων του παλαιού και του καινούργιου, ενώ κατά μια άλλη άποψη τα μαξιλαράκια πάνω στους δίφρους είναι διπλωμένα ενδύματα (χιτώνας και ιμάτιο), που ίσως προσφέρονταν παράλληλα με τον πέπλο. Δεξιά από τις δύο διφροφόρους, μια γυναίκα (33) που ταυτίστηκε με την ιέρεια της θεάς Αθηνάς, με χιτώνα και ιμάτιο, προς τα αριστερά ετοιμάζεται να πάρει το σκαμνί από το κεφάλι της δεύτερης κόρης (32). Πίσω από την ιέρεια, ένας ψηλός άνδρας (34) με μακρύ κοντομάνικο χιτώνα προς τα δεξιά ταυτίστηκε με τον άρχοντα βασιλέα. Διπλώνει ή ξεδιπλώνει τον πέπλο της Αθηνάς, με τη βοήθεια ενός αγοριού (35) που έχει ριγμένο στον αριστερό ώμο του το ιμάτιο του άρχοντα. Πιθανόν πρόκειται για κάποιο από τα αγόρια - αρρηφόρους που αναφέρει ο ψευδο -Πλούταρχος.
Στο δεξί μέρος του λίθου V με την πλάτη γυρισμένη στη σκηνή του πέπλου κάθεται ανέμελη η θεά Αθηνά (36) φορώντας πέπλο που σχηματίζει χαλαρό κόλπο, έχοντας απλωμένο μπροστά το αριστερό της πόδι και λυγισμένο προς τα πίσω το δεξί. Ως δέσποινα του ναού και κυρία της πομπής των Παναθηναίων κατέχει θέση αντίστοιχη με του Δία. Πάνω στα γόνατά της πρέπει να κρατάει την αιγίδα, ίχνη των φιδιών της οποίας τυλίγονται στα χέρια της θεάς. Στο δεξί της χέρι κρατούσε δόρυ, που πρέπει να ήταν πρόσθετο χάλκινο, όπως συμπεραίνεται από τις τρεις οπές που διασχίζουν διαγώνια τον δεξιό βραχίονα της θεάς. Δίπλα της ένας γενειοφόρος θεός καθισμένος προς τα δεξιά γυρίζει να μιλήσει στην Αθηνά. Από τη βακτηρία κάτω από τη δεξιά του μασχάλη εικάζεται η αναπηρία του και έτσι ταυτίστηκε με τον Ήφαιστο. Η απεικόνιση των δύο θεών δίπλα- δίπλα ίσως απηχεί την κοινή τους λατρεία στο Ηφαιστείο (Θησείο), στην Αρχαία Αγορά.. Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ). Άδεια χρήσης: In Copyright (InC)" />

Η Ζωφόρος του Παρθενώνα. Λίθος Α V

Η Ζωφόρος του Παρθενώνα. Λίθος Α V

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ)   

Αποθετήριο :
Η Ζωφόρος του Παρθενώνα  | αποθετήρια EKT   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κατεβάστε το βασικό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
In Copyright (InC)

Σε καθεστώς Πνευματικής Ιδιοκτησίας - Περιορισμένη Χρήση
INC



Η Ζωφόρος του Παρθενώνα. Λίθος Α V (EL)
The Parthenon Frieze. Block E V (EN)

Σ' αυτόν τον λίθο έχουμε τη συνέχεια της απεικόνισης των θεών, της Ήρας (29) και του Δία (30) και μιας μικρής νεανικής μορφής που ταυτίζεται είτε με την Νίκη, είτε με τη φτερωτή αγγελιοφόρο των θεών, την Ίριδα (28), που είναι και πιθανότερο. Η τελευταία εικονίζεται αριστερά να στέκει κοντά στην Ήρα με τον κορμό κατενώπιον και το κεφάλι στραμμένο προς τα αριστερά, προς την πομπή. Φοράει πέπλο ζωσμένο στη μέση. Με το αριστερό χέρι τακτοποιεί τα μαλλιά της που λύθηκαν από το πέταγμα, ενώ με το δεξί που φέρει στο ύψος της μέσης κρατούσε κάποιο αντικείμενο, ίσως ταινία. Η Ήρα (29) καθιστή σε δίφρο, φοράει στεφάνι από φύλλα και πέπλο που σχηματίζει κόλπο ζωσμένο κάτω από το κοντό απόπτυγμα. Στρέφει προς τον σύζυγό της, Δία, που κάθεται πίσω από αυτήν και με τα δύο ανυψωμένα χέρια της ανασηκώνει το ιμάτιο που κάλυπτε το κεφάλι της στη γνωστή χειρονομία "αποκάλυψης" που απαντά σε σκηνές συζύγου και νύφης. Ο Δίας (30) κάθεται χαλαρωμένος στον θρόνο του και ακουμπάει τον αριστερό του βραχίονα στο ερεισίνωτο, ενώ το αριστερό πόδι είναι απλωμένο μπροστά. Φοράει ιμάτιο που καλύπτει μόνον το κάτω μέρος του κορμού. Με το τεντωμένο δεξί χέρι κρατάει σκήπτρο που αποδίδεται εν μέρει ανάγλυφο, ενώ εν μέρει ήταν χάλκινο ένθετο. Η απεικόνιση του θεού έχει μιαν απλότητα, αλλά ταυτόχρονα και μεγαλοπρέπεια.<BR>Ακολουθεί η κεντρική σκηνή της παράδοσης του πέπλου, η σημαντικότερη αλλά και η πιο αινιγματική σκηνή, που αποτελεί τον τελικό προορισμό της πομπής. Καταλαμβάνει το μέσον του λίθου V και περιλαμβάνει πέντε μορφές (31-35). Αριστερά δύο νεαρές κόρες (31 & 32) με χιτώνα και ιμάτιο μεταφέρουν στο κεφάλι δίφρους, η μία κατενώπιον, η άλλη προς τα δεξιά. Η πρώτη κρατάει στο αριστερό της χέρι δυσδιάγνωστο αντικείμενο, που ερμηνεύτηκε ως κανούν ή υποπόδιο. Οι μορφές αυτές είναι ίσως οι διφροφόροι, δηλ. κόρες μετοίκων που συνόδευαν τις κανηφόρους. Ωστόσο πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για τις αρρηφόρους, κορίτσια 7-11 ετών, στην υπηρεσία της Αθηνάς, που μετείχαν στην τελετή της αρχής της ύφανσης του πέπλου που προοριζόταν για το διιπετές ξοανόμορφο άγαλμα της θεάς, από ξύλο ελιάς. Ορισμένοι μελετητές ερμήνευσαν τους δίφρους ως καθίσματα προορισμένα για θεότητες ("θεοξένια"), επειδή όμως οι 12 θεοί παρίστανται ήδη καθιστοί θεώρησαν, ότι προορίζονταν για τους απόντες, την Γη Κουροτρόφο και την Πάνδροσο ή για τις μορφές (33) & (34) την ιέρεια και τον άρχοντα βασιλέα ( Ε. Simon). Αντίθετα ο Μ. Robertson υπέθεσε ότι οι δίφροι προορίζονταν για την απόθεση των δύο πέπλων του παλαιού και του καινούργιου, ενώ κατά μια άλλη άποψη τα μαξιλαράκια πάνω στους δίφρους είναι διπλωμένα ενδύματα (χιτώνας και ιμάτιο), που ίσως προσφέρονταν παράλληλα με τον πέπλο. Δεξιά από τις δύο διφροφόρους, μια γυναίκα (33) που ταυτίστηκε με την ιέρεια της θεάς Αθηνάς, με χιτώνα και ιμάτιο, προς τα αριστερά ετοιμάζεται να πάρει το σκαμνί από το κεφάλι της δεύτερης κόρης (32). Πίσω από την ιέρεια, ένας ψηλός άνδρας (34) με μακρύ κοντομάνικο χιτώνα προς τα δεξιά ταυτίστηκε με τον άρχοντα βασιλέα. Διπλώνει ή ξεδιπλώνει τον πέπλο της Αθηνάς, με τη βοήθεια ενός αγοριού (35) που έχει ριγμένο στον αριστερό ώμο του το ιμάτιο του άρχοντα. Πιθανόν πρόκειται για κάποιο από τα αγόρια - αρρηφόρους που αναφέρει ο ψευδο -Πλούταρχος.<br>Στο δεξί μέρος του λίθου V με την πλάτη γυρισμένη στη σκηνή του πέπλου κάθεται ανέμελη η θεά Αθηνά (36) φορώντας πέπλο που σχηματίζει χαλαρό κόλπο, έχοντας απλωμένο μπροστά το αριστερό της πόδι και λυγισμένο προς τα πίσω το δεξί. Ως δέσποινα του ναού και κυρία της πομπής των Παναθηναίων κατέχει θέση αντίστοιχη με του Δία. Πάνω στα γόνατά της πρέπει να κρατάει την αιγίδα, ίχνη των φιδιών της οποίας τυλίγονται στα χέρια της θεάς. Στο δεξί της χέρι κρατούσε δόρυ, που πρέπει να ήταν πρόσθετο χάλκινο, όπως συμπεραίνεται από τις τρεις οπές που διασχίζουν διαγώνια τον δεξιό βραχίονα της θεάς. Δίπλα της ένας γενειοφόρος θεός καθισμένος προς τα δεξιά γυρίζει να μιλήσει στην Αθηνά. Από τη βακτηρία κάτω από τη δεξιά του μασχάλη εικάζεται η αναπηρία του και έτσι ταυτίστηκε με τον Ήφαιστο. Η απεικόνιση των δύο θεών δίπλα- δίπλα ίσως απηχεί την κοινή τους λατρεία στο Ηφαιστείο (Θησείο), στην Αρχαία Αγορά. (EL)
The portrayal of the gods continues on this block, with Hera (29) and Zeus (30) and a small youthful figure (28) identified either as Nike or more likely as Iris, the wingèd messenger of the gods. The figure is shown at the left standing next to Hera, her body frontal and her head turned toward the procession. She wears a peplos belted at the waist. With her left hand she arranges her hair which was loosened during her flight. In her right hand, at her waist, she will have held some object, perhaps a ribbon. Hera (29), seated on a stool, wears a leafy stephane (crown) and a peplos, falling in a kolpos and belted below a short overfold. She turns toward her husband, Zeus, who sits behind her, and with both hands raised she lifts up the himation that covers her head in the traditional gesture of «revealing» that is found in scenes of bride and groom. Zeus (30) sits behind her in a relaxed position on his throne, with his left leg stretched out in front, and resting his left forearm on the chair-back. He wears a himation that covers only the lower part of his body. His right hand is extended to hold a sceptre, shown partly in relief, partly in applied bronze. The depiction of the god has both simplicity and grandeur. Now follows the central scene of giving the peplos. This is the most important scene of all, yet the most enigmatic. It is the focus and destination of the procession. It takes up the centre of block V and it is composed of five figures (31-35). At the left two maidens (31 and 32), wearing chiton and himation, carry diphroi (stools) upon their heads. One looks out in frontal stance, the other moves forward toward the centre. In her left hand the first holds an object difficult to identify and thought by some to be a kanoun (tabulator) or a footstool. Perhaps these figures are the diphrophoroi, the daughters of settlers who accompanied the kanephoroi (basket-carriers). Yet it is more likely that these are the arrephoroi (maidens who carried the symbols of Athena Polias in the procession), girls aged 7 to 11, in the service of Athena, who took part in the ceremony of starting the weaving of the peplos by the ergastinai designated for the xoanon (ancient wooden statue) of the goddess, made of olive wood and believed to have been thrown down from heaven by Zeus (diipetes). Some scholars have interpreted the stools (diphroi) they are carrying as seats for divinities («theoxenia»). Yet the twelve gods are already seated, so others have suggested that they are designated instead for the absent, Ge Kourotrophos (Earth nourishing her offspring) and Pandrosos, or else the priest and the achon-basileus (king-archon), figures (33) and (34) (E. Simon). M. Robertson, to the contrary, has suggested that the stools were to hold the two peploi, the new and the old, while yet another theory is that the pillows on the stools are actually folded garments (chiton and himation), which might have been offered together with the peplos. To the right of the two stool-bearers stands a woman (33) who has been identified as the priestess of Athena. She wears chiton and himation and turning left she is ready to receive the stool carried on the head of the second girl (32). Behind the priestess is a tall man (34) wearing a long, short-sleeved chiton and turned toward the right. He has been identified as the archon-basileus. He is folding or unfolding Athena’s peplos, aided by a boy (35), over whose left shoulder is thrown the archon’s himation. Surely this is one of the boy – arrephoroi referred to by the Pseudo-Plutarch. On the right side of block V the goddess Athena (36) sits indifferently, with her back to the peplos scene. She wears a peplos with a slack kolpo. She stretches out her left leg while bending her right so that her foot is pulled in beneath the stool. As Mistress of the temple and goddess honoured by the Panathenaic procession, she sits in a position corresponding to that of Zeus. On her lap she will have held the aigis, for traces of the snakes are wound around her wrists. She held a spear, added in bronze, in her right hand, as is clear from the three holes which run diagonally across the goddess’s right forearm. Beside her sits a bearded god toward the right, but turning back to talk to her. The walking-stick beneath his right armpit shows his crippleness and identifies him as Hephaistos. Perhaps the depiction of the two together, side-by-side, reflects their common cult in the Hephaisteion (Theseion) in the Ancient Agora to the northwest of the Acropolis. (EN)

Γλυπτό (EL)
Sculpture (EN)



442 - 438 π.Χ. (EL)
442 - 438 BC (EN)


Παράδοση πέπλου (EL)
Θεοί (EL)
The peplos scene (EN)
Gods and Godesses (EN)


Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (EL)
Acropolis Restoration Service (EN)

Εικόνα

image/jpeg (EN)

http://rightsstatements.org/vocab/InC/1.0/

http://hdl.handle.net/10442/02/ev
E V
Α V
http://repository.parthenonfrieze.gr/frieze/handle/10442/ev



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.