Πήλινη κιβωτιόσχημη ιωνική λάρνακα. Ακέραιη. Πηλός ερυθρωπός. Αποτελείται από τη θήκη και τα δύο τμήματα του καλύμματος. Η θήκη κατασκευάστηκε από χωριστά κομμάτια: τις δύο μακριές και τις δύο στενές κάθετες πλευρές, την πλάκα του πυθμένα (όλες πάχους 2,8 εκ.) και τα τμήματα του χείλους. Τα κομμάτια αυτά, αφού στέγνωσαν πρώτα μέσα στα, ξύλινα πιθανότατα, καλούπια τους, συναρμόστηκαν με τη βοήθεια αραιού ή πηχτού πηλού κατά περίπτωση. Πηχτός πηλός π.χ. χρησιμοποιήθηκε για τη συρραφή του χείλους με το τοίχωμα, όπως φαίνεται από τη λοξή διαμόρφωση στο σημείο μετάβασης από το ένα μέρος στο άλλο. Το ίδιο το χείλος αποτελείτο ασφαλώς από περισσότερα κομμάτια, που ενώθηκαν μετά με αραιό πηλό και επιμέλεια τόση, ώστε σήμερα να μη διακρίνονται οι ραφές. Στη συνέχεια ολόκληρο το χείλος, στη μέσα και έξω πλευρά του, όπως και όλες οι εσωτερικές επιφάνειες της λάρνακας, συμπεριλαμβανομένου και του πυθμένα, αλείφτηκαν με αραιό γάνωμα και το σύνολο θα ψήθηκε σε κλίβανο, αφού το γάνωμα παρουσιάζει ακανόνιστες χρωματικές διαβαθμίσεις, από κοκκινωπό έως μελανό. Το επίπεδο χείλος που εξέχει πάνω από τα κάθετα τοιχώματα εσωτερικά και εξωτερικά αποτελείται από μια δοκό πλάτους 12-13 εκ., το μέτωπο της οποίας, συνολικού ύψους 5 έως 5,5 εκ., διακοσμείται στο κάτω μέρος του, εσωτερικά και εξωτερικά, με ανάγλυφο ιωνικό κυμάτιο. Το δικλινές κάλυμμα κατασκευάστηκε σε δύο χωριστά κομμάτια. Η παρυφή, στο σημείο επαφής των δύο κομματιών, ενισχύθηκε στο πάνω μέρος με μια πρόσθετη φαρδιά ταινία, πάχους 2 εκ. και πλάτους 7 και 9 εκ., η οποία ήταν πιθανόν κατασκευαστικό στοιχείο των ξύλινων σαρκοφάγων. Πάνω στη μία ταινία και δίπλα στην άλλη υπάρχει από ένα μεγάλο εγχάρακτο Σ που χαράχτηκε στο νωπό πηλό. Πρόκειται ίσως για το αρχικό του ονόματος του κατασκευαστή της λάρνακας. Το χείλος και το εσωτερικό της λάρνακας καθώς και η επάνω επιφάνεια του καλύμματος καλύπτονται με γάνωμα μαύρο ως κοκκινωπό.
(EL)
Φορέας προστασίας: Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
(EL)
Archaeological Service / Museum: Archaeological Museum of Thessaloniki
(EN)