δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
Πρόκειται για μεγαλοπρεπές έγχορδο όργανο με έντονο και βαθύ ήχο που απαιτούσε ιδιαίτερη δεξιοτεχνία και συνόδευε το τραγούδι («κιθαρωδεία») σε μουσικούς αγώνες και άλλες σπουδαίες δημόσιες εκδηλώσεις. Αποτελούνταν από ένα μεγάλο τραπεζοειδές ξύλινο ηχείο με ενσωματωμένους δύο συμμετρικούς συμπαγείς καμπύλους βραχίονες που συνδέονταν ελαστικά με τους πήχεις μέσω ενός πολύπλοκου ρυθμιστικού μηχανισμού από καμπύλα ελάσματα, κέρατα, κ.ά. Η ελαστικότητα των βραχιόνων επέτρεπε την ανεπαίσθητη κατακόρυφη μετακίνησή τους δημιουργώντας έτσι ένα ξεχωριστό κυματιστό ήχο. Οι δύο (πιθανόν έκκεντρα περιστρεφόμενες) σπειροειδείς προεξοχές των πήχεων που υποβάσταζαν το ζυγό χρησίμευαν για τη χαλάρωση και τη ρύθμιση του τεζαρίσματος του ζυγού (και των χορδών) ώστε το όργανο να είναι σε θέση ξεκούρασης και παιξίματος αντίστοιχα. Tα εξισορροπητικά ολισθαίνοντα ορειχάλκινα αντίβαρα του ζυγού βοηθούσαν επίσης στο επιθυμητό τεζάρισμά του. Ο καβαλάρης («μαγάδιον») μερικές φορές ήταν επίσης πολύπλοκος με μια σειρά ενσωματωμένων μοχλίσκων που έδιναν τη δυνατότητα παραγωγής εναλλακτικών ισάριθμων φθόγγων. Ο εκτελεστής κρατούσε την κιθάρα στο αριστερό μέρος του σώματός του σχεδόν ορθή (με ελάχιστη κλίση προς τα μέσα, συχνά με τη βοήθεια ιμάντα) και με τα δάκτυλα του αριστερού χεριού πίεζε ή τραβούσε τις (επτά συνήθως) χορδές της ενώ με το δεξί χέρι τις έπληττε με τη βοήθεια του «πλήκτρου». Ο Τέρπανδρος (που καθιέρωσε την έβδομη χορδή), ο Στησίχορος, ο Αμοιβέας ο Αθηναίος, ο Αριστόνικος ο Αργείος (που εισήγαγε τα «άφωνα κρούσματα» – σολαρίσματα), ο Αγέλαος ο Τεγεάτης και Λύσανδρος ο Σικυώνιος είναι μερικοί μόνο από τους πολυάριθμους φημισμένους χαρισματικούς κιθαρωδούς.
(EL)
It was a majestic stringed instrument with a powerful and deep sound which required particular virtuosity and accompanied the song (“kitharodeia”) in music competitions and other important public events. It consisted of a large trapezoid wooden soundbox with two incorporated symmetrical solid curved arms that were connected to two upper arms. The connecting flexible curlicues (a complicated adjusting mechanism of curved metal strips, horns, etc). The elasticity of the arms allowed them imperceptible vertical motion thus creating a distinct wave-like resonance. The two (possibly cam rotating) prominent spirals on the upper arms, which supported the crossbar, helped in releasing and adjustment of tension of the crossbar (and the strings) so that the organ is at rest or playing position. Also, the sliding balance bronze weights of the crossbar helped in its tunning. The bridge (“magadion”) which was sometimes also complicated with a series of incorporated tension levers gave the possibility of alternative, equal in number, note production. The player held the kithara almost upright against the left side of his body (bent slightly inward, often with the help of a sling) and the left-hand fingers pressed or plucked its strings (usually 7) while the right hand struck them with the “plectrum”. Terpander (who established the 7th string), Stesichorus, Amiveas of Athens, Aristonicus of Argos (who introduced solo playing – unaccompanied by song), Agelaus of Tegea and Lysander of Sicyon are only some of the numerous famous kitharodes.
(EN)
Εφεύρεση
(EL)
Invention
(EN)
Τρισδιάστατα Αντικείμενα και Έργα Τέχνης ▶ Εργαλεία και εξοπλισμός Μηχάνημα
(EL)
Τρισδιάστατα Αντικείμενα και Έργα Τέχνης Μοντέλο
(EL)
Αρχαία Ελλάδα
(EL)
Ancient Greece
(EN)
Ευρώπη ΕλλάδαΚράτος/χώρα Greece | Ελλάς | Hellenic Republic
Αρχαία Τεχνολογία
(EL)
Ancient Technology
(EN)
Πολιτισμός (κουλτούρα) ▶ Ιστορία ▶ Ιστορικές περίοδοι ▶ Αρχαία ιστορία Αρχαίοι πολιτισμοί
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
1 JPEG
