δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
Πρόκειται για ταχύπλοο πολεμικό κωπήλατο πλοίο με μια σειρά από 15 (ή 25) κουπιά σε κάθε πλευρά του.
Ήταν μακρόστενο για την ανάπτυξη των 30 (ή 50) κωπηλατών, με ρηχή καρίνα και εξαιρετικά πιο ευέλικτο και ταχύτερο από τα αντίστοιχα «στρογγυλά» εμπορικά πλοία. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Μυκηναίους και πρωτοαναφέρεται από τον Όμηρο ως το κύριο πλοίο του Τρωικού πολέμου. Τα κουπιά δένονταν με θηλιές στους σκαλμούς της κουπαστής και οι κωπηλάτες κάθονταν σε απόσταση 80 εκατοστών από αυτήν ώστε να εξασφαλίζεται η απαιτούμενη ροπή. Ως πηδάλιο χρησιμοποιούνταν τα δύο μεγάλα κουπιά της πρύμνης. Στην πλώρη έφερε ένα μεγάλο έμβολο επενδυμένο με ορείχαλκο για τον εμβολισμό των αντίπαλων πλοίων. Επικουρικά διέθετε ένα μεγάλο τετράγωνο ιστίο. Το μήκος και το πλάτος της έφθαναν τα 25 (ή 35) και τα 4,5 μέτρα αντίστοιχα. Δεν έφερε κύριο κατάστρωμα αλλά δύο ακραία (στην πλώρη και στην πρύμνη).
(EL)
"It was a high speed oared warship with one row of 15 (or 25) oars on each side. It was oblong for the placement of 30 (or 50) oarsmen, with a shallow keel and exceptionally more versatile and faster than the equivalent “round” commercial ships. It was widely used by the Mycenaeans and first referred to by Homer as
the main ship in the Trojan War. The oars were tied with loops to the oarlocks of the gunwale and the oarsmen sat at a distance of 80 cm from this so that it ensured the required torque. For steering, they used the two big oars of the stern. In the prow it brought a large bronze coated ram for the ramming of rival ships. Complementarily, it had a large square sail. The length and width reached 25 (or 35) and 4.5 metres, respectively. It did not have a main deck but two side ones (in the prow and in the stern)."
(EN)
Εφεύρεση
(EL)
Invention
(EN)
3D Αrtefacts and Realia ▶ Tools and equipment Μηχάνημα
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.