Πρόκειται για ξύλινο τρίχορδο όργανο με μικρό αντηχείο και μακρύ λαιμό με δακτυλοθέσιο (ταστιέρα) για την παραγωγή των διαφορετικών φθόγγων από κάθε χορδή (με την αυξομείωση του παλλόμενου μήκους της). Είναι ο άμεσος πρόγονος των σύγχρονων οργάνων της οικογένειας του λαούτου. Με την παρεφθαρμένη ονομασία “ταμπουράς”, (βυζ. “θαμπούρα”, αρχ. “πανδούρα”) επέζησε ως τις μέρες μας. Πιθανόν η ταστιέρα της να οριοθετούνταν από μετακινούμενα δερμάτινα κορδόνια ώστε το όργανο να χρησιμοποιείται κατά περίπτωση στην εκτέλεση των διαφορετικών γενών της αρχαιοελληνικής μουσικής. Ο εκτελεστής (συνήθως γυναίκα) κρατούσε οριζόντια την πανδουρίδα με το λαιμό του οργάνου στα αριστερά του, με τα δάκτυλα του αριστερού χεριού του πίεζε τις χορδές πάνω στην ταστιέρα και με το δεξί χέρι τραβούσε τις χορδές ή τις έπληττε με τη βοήθεια του “πλήκτρου”.
(EL)
It was a wooden three-stringed instrument with a small soundbox and a long neck with frets to produce different notes from each string (by the fluctuation of its palpitating length). It is the direct predecessor of the contemporary instruments in the lute family. It has survived until today with the name “tambouras”. The frets were possibly divided by movable leather cords so that the instrument would be used to produce the different genera of the ancient Greek music. The player (usually a woman) held the pandoura horizontally with the neck of the instrument to the left, the left-hand fingers pressed the strings on the frets and the right hand plucked the strings or struck them with the “plectrum”.
(EN)
Εφεύρεση
(EL)
Invention
(EN)
3D Αrtefacts and Realia ▶ Tools and equipment Machine
(EN)
1 JPEG
