Η Λυσιστράτη με «όπλο» την ερωτική επιθυμία, επιχειρεί να σταματήσει τον πόλεμο και να συμφιλιώσει τους Έλληνες. Η Πραξαγόρα (από τις Εκκλησιάζουσες) με τις συντρόφους της επιστρατεύει την τακτική του θεάτρου και της μεταμφίεσης, καταλαμβάνει τη συνέλευση και περνάει το νόμο να αναλάβουν οι γυναίκες την εξουσία και να επιβάλουν κοινοκτημοσύνη στην πόλη.
Η παράσταση είναι μία σύνθεση των δύο κωμωδιών του Αριστοφάνη που τις συνδέει η δράση των γυναικών για το κοινό καλό. Οι δύο αυτές γυναικείες κωμωδίες του ποιητή εκφράζουν τις ιδέες του για έναν κόσμο συμφιλιωμένο και δίκαιο. Η συμφιλίωση δεν έχει νόημα χωρίς υλική ευημερία για όλους τους
πολίτες. Οι γυναίκες του Αριστοφάνη αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία και αρθρώνουν τα όνειρά του για μια άλλη (ουτοπική) συνθήκη. Ο πόλεμος και το μεταπολεμικό όνειρο μια άλλης ζωής συνδέουν τα δύο έργα καθώς και δύο γενιές γυναικών που επιμένουν να ονειρεύονται…
Archaeological/prehistoric site
1 JPEG