Ο πίνακας εικονίζει έναν μικρό δρόμο με σπίτια δεξιά και αριστερά, ο οποίος οδηγεί σε ένα ιδιόμορφο πέρασμα στο βάθος, κάτω από ένα πυργόσπιτο. Η σύνθεση χαρακτηρίζεται για τα ισορροπημένα χρώματα που κυμαίνονται σε τόνους του μπλε, πράσινου, γαλάζιου με κόκκινες πινελιές να στέφουν τις σκεπές των τυπικών σπιτιών της γαλλικής υπαίθρου. Ο Στέλιος Μηλιάδης (1881-1965), αρχικά μαθητής του Κωνσταντίνου Βολανάκη (1837-1907) στην Αθήνα και του Νικόλαου Γύζη (1842-1901) στο Μόναχο, ξέφυγε από την σκουρόχρωμη παλέτα της Σχολής του Μονάχου και υιοθέτησε μια πιο ανοιχτόχρωμη όταν επισκέφτηκε το Παρίσι, όπου και έμεινε ένα μεγάλο διάστημα (ως το 1932). Τα έργα που ζωγράφισε κατά την παραμονή του στη γαλλική πρωτεύουσα διακρίνονται για τα φωτεινά χρώματα και την υιοθέτηση ενός υπαιθρισμού με ιμπρεσιονιστικά ανοίγματα, κυρίως όσον αφορά την πινελιά και την επιλογή των χρωμάτων, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αντίθετα, αποτυπώνουν τη χρωματική μετατροπή που προκαλεί το φως όταν πέφτει σε διάφορες επιφάνειες. Για παράδειγμα, εδώ τα σπίτια αποδίδονται με γαλάζιες ανταύγειες κατ’ επίδραση της σκιάς.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
