Η πόλη των Δελφών, όπου βρισκόταν το ιερό του Απόλλωνα και λειτουργούσε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαιοελληνικού κόσμου είχε μεγάλη ιστορική βαρύτητα κατά την αρχαιότητα. Το σημαντικό πνευματικό και ιστορικό του βάρος διατηρεί σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος, που βρίσκεται στις πλαγιές του Παρνασσού, του ιερού βουνού του Απόλλωνα. Από αυτό το μέρος εμπνέεται η ζωγράφος Άλκηστις Μιχαηλίδου (γεν. 1959) η οποία στο συγκεκριμένο σχέδιο απεικονίζει τμήμα του ναού του δωρικού ναού του Απόλλωνα, που κτίστηκε περί το 525 π.Χ. και αποτελούσε τον πλέον εξέχοντα ναό της ευρύτερης περιοχής. Σε ολόκληρη την αριστερή πλευρά της παράστασης διακρίνονται οι σωζόμενοι δωρικοί κίονες, οι οποίοι προβάλλονται λευκοί μπροστά από τον γκρι-μαύρο ορεινό όγκο που υψώνεται στο βάθος. Ωστόσο, η ζωγράφος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τη ρεαλιστική απόδοση του τοπίου. Χρησιμοποιεί το κάρβουνο, ένα εξ ορισμού αφαιρετικό υλικό που περισσότερο πλάθει το φως και σκιά παρά περιγράφει, και τονίζει με έντονους γραφισμούς (γραμμές, σκιάσεις, σβησίματα) τα στοιχεία του τοπίου, έτσι όπως τα αντιλαμβάνεται το μάτι κάτω από το δυνατό ηλιακό φως. Το αποτέλεσμα είναι μια γεμάτη ένταση αλλά σαφώς υπαινικτική και αφαιρετική απόδοση του τοπίου των Δελφών – την ιδέα μάλλον παρά τη μορφή του τόπου. Η ζωγράφος, που γεννήθηκε στην Κρήτη, σπούδασε στην ΑΣΚΤ με δασκάλους τον Γ. Μόραλη και τον Δ. Μυταρά. Εκφράζεται ιδίως με το σχέδιο και έχει τιμηθεί διεθνώς στην 4η, την 6η και την 7η Διεθνή Μπιενάλε Σχεδίου της Πίλσεν της Τσεχίας. Εκτός της ζωγραφικής, έχει ασχοληθεί, επίσης, συστηματικά με την εικονογράφηση βιβλίων.
(EL)
Populated place
.png){kind=logo}
1 JPEG
