Το έργο εικονίζει μία σύνθεση με προσόψεις κτηρίων, που εγγράφονται σε διάφορα σχήματα και τοποθετούνται σε οριζόντιες ζώνες στη ζωγραφική επιφάνεια. Στη μέση της σύνθεσης διακρίνεται ένα εσωτερικό με κίονες, ενώ δεξιά και αριστερά εικονίζονται επικολλημένες χειροποίητες κατασκευές από χαρτί και ξύλο που θυμίζουν βεντάλιες. Ο Περικλής Γουλάκος (1947-2022) αν και σπούδασε χαρακτική και κεραμική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας καταπιάστηκε και με τη ζωγραφική, υιοθετώντας ένα ιδιότυπο προσωπικό λεξιλόγιο, το οποίο δεν κατατάσσεται σε κάποιο συγκεκριμένο ρεύμα. Αρχικά φαίνεται να επηρεάστηκε από ένα ευρύ φάσμα ρευμάτων, όπως τον εξπρεσιονισμό ή την ποπ αρτ αλλά κατέληξε σε μια εννοιολογική μορφή τέχνης. Συχνά τα θέματά του είναι βιωματικά ή προέρχονται από αναμνήσεις. Πειραματίζεται με τεχνικές προκειμένου να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εδώ χρησιμοποιεί μικτές τεχνικές και έντονα χρώματα, κόκκινο, μαύρο, καφέ, γαλάζιο, πράσινο.
(EL)