Ο πίνακας εικονίζει ένα τοπίο στον Σκαραμαγκά με τη θάλασσα να περιβάλλεται από δέντρα. Στο πρώτο επίπεδο ο Κώστας Μαλέας (1879-1928) έχει τοποθετήσει το υδάτινο στοιχείο που εισχωρεί στον πίνακα από τα δεξιά και οδηγεί το βλέμμα του θεατή στο βάθος. Αριστερά αποτυπώνονται μερικά δέντρα, τα οποία συναντούν άλλους δέντρινους όγκους στα δεξιά. Το βάθος καλύπτεται από τη θάλασσα, τα βουνά και τον ουρανό στο πάνω μέρος. Ο Μαλέας φαίνεται να έχει επηρεαστεί από τα διδάγματα του μεταϊμπρεσιονισμού, ενώ έχει ενσωματώσει στοιχεία της Art Nouveau και της ιαπωνικής τέχνης. Η σύνθεση αποτελείται, ουσιαστικά, από επίπεδες φόρμες, οι οποίες εγκλείονται σε λεπτά περιγράμματα. Η επιπεδότητα των στοιχείων που απαρτίζουν το τοπίο του Σκαραμαγκά ενισχύεται από τη χρήση καθαρού χρώματος με ελάχιστες διαβαθμίσεις και σκιές. Στο έργο το σκούρο πράσινο των δέντρων συνομιλεί με το γαλάζιο της θάλασσας, των βουνών και του ουρανού. Όλα αποδίδονται σχηματικά και λιτά. Με τον τρόπο αυτό, το τοπίο αποκτά μια συμβολική διάσταση.
(EL)