Το έργο εικονίζει μια νεκρή φύση με ψωμί, πορτοκάλια και κανάτα σε ακαθόριστο χώρο. Πίσω από τα αντικείμενα είναι κολλημένη μια φωτογραφία με έναν άνδρα που κείτεται στο έδαφος, πιθανώς νεκρός. Λίγο πιο πάνω ένα καλώδιο εισβάλει από τα αριστερά στη σύνθεση, ενώ στο πάνω μέρος εικονίζονται τα στάδια δημιουργίας του έργου, ένας είδος σημειώσεων του καλλιτέχνη. Χρωματικά, η σύνθεση διακρίνεται για τη συμφωνία καφέ-πορτοκαλί τόνων. Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης (γ. 1945) ακολούθησε αρχικά το ρεύμα του κριτικού ρεαλισμού-ενός κινήματος που άνθισε στην Ευρώπη από τα τέλη της δεκαετίας του ’60. Οι φοιτητικές εξεγέρσεις που ξέσπασαν τον Μάη του 68 αλλά και η επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα υπήρξαν καταλυτικά για το εν λόγω ρεύμα που σχετιζόταν με την πολιτική κριτική. Στο έργο του κυριαρχεί ο ρεαλιστικός σχολιασμός κοινωνικών, πολιτικών και πολιτισμικών φαινομένων της σύγχρονης εποχής. Μάλιστα, το 1971 συμμετείχε στην ίδρυση της ομάδας των «Νέων Ελλήνων Ρεαλιστών», με τους Γιάννη Βαλαβανίδη (19392017), Κλεοπάτρα Δίγγα (γ. 1946), Κυριάκο Κατζουράκη (1944-2021) και Χρόνη Μπότσογλου (1941-2022), η οποία παρουσίαζε έργα παραστατικής ζωγραφική με κριτικό κοινωνικό περιεχόμενο, που λειτουργούσε και ως αντι-δικτατορική πρόταση.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
