Ο πίνακας εικονίζει ένα συνονθύλευμα αντικειμένων, παραμορφωμένων, πάνω σε δύο τραπέζια. Ο θεατής με δυσκολία ξεχωρίζει τις φόρμες των αντικειμένων, οι οποίες είναι έντονα παραμορφωμένες, σαν να ξεπροβάλλουν από ένα όραμα. Τα χρώματα είναι έντονα και επιθετικά, κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, συμπληρώνονται από καφέ και μαύρο. Ο Εδουάρδος Σακαγιάν (γ. 1957) συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες της νέας γενιάς. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1976-81) με καθηγητές τον Δημήτρη Μυταρά (1934-2017) και τον Γιάννη Μόραλη (1916-2009). Έπειτα, συνέχισε τις σπουδές του με την υποτροφία «Σπυρίδων Βικάτος» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην École nationale supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι με καθηγητή τον Leonardo Cremonini (1984-1987). Συχνά κατατάσσεται στους εκπροσώπους της Νέας Παραστατικότητας, στο έργο των οποίων επικρατεί η βούληση για επιστροφή σε μια ζωγραφική προ του μοντερνισμού. Το έργο του Σακαγιάν είναι βαθιά ανθρωποκεντρικό με έμφαση στην παραμόρφωση, τη σχηματοποίηση και τη χρήση έντονων χρωμάτων.
(EL)