Ο πίνακας Τοπίο, όπου εικονίζεται μάλλον μια άποψη της εξοχής της Αττικής που έχει φιλοτεχνηθεί κατά τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, συνιστά ένα από τα χαρακτηριστικά δείγματα της ώριμης εργασίας του Αριστοτέλη Βασιλικιώτη. Ο ζωγράφος γεννήθηκε το 1902 στην Κριμαία, από Έλληνες γονείς, και σπούδασε ζωγραφική στο Παρίσι, όπου έμεινε από το 1923 έως το 1928. Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε το 1935 και αναδείχθηκε σε έναν από τους βασικότερους εκπροσώπους των γαλλικών καλλιτεχνικών αντιλήψεων, εκφράζοντας κατά βάση τις υπαιθριστικές και ιμπρεσιονιστικές τάσεις. Κατεξοχήν τοπιογράφος, μετά τον Πόλεμο ο Βασιλικώτης υιοθέτησε ένα πιο απλό, αφαιρετικό ύφος, που διακρινόταν για τη χρήση καθαρών, φωτεινών χρωμάτων και σαφώς διαμορφωμένων επιπέδων. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το έργο Τοπίο. Το πρώτο επίπεδο καταλαμβάνει η ζώνη του εδάφους, με την ώχρα και το χοντροκόκκινο να κυριαρχούν. Ακολουθεί η ζώνη με τα σκουρόχρωμα δέντρα, ενώ στο βάθος απωθούνται οι ιώδεις όγκοι των βουνών και ο φωτεινός ουρανός. Βασικό ζητούμενο παραμένει ο τρόπος χειρισμού του φωτός για την απόδοση του μεσογειακού τοπίου.
(EL)