Η ζωγράφος Ιφιγένεια Λαγάνα (1915-2004) γεννήθηκε στο Μεσολόγγι και σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (μεταξύ 1931-1937) με δάσκαλο τον Ουμβέρτο Αργυρό. Ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία, που δούλεψε με την τεχνική της υδατογραφίας, και αποτύπωσε στα έργα της απόψεις από την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα, καθώς και τα νησιά του Αιγαίου. Στη συγκεκριμένη σύνθεση, η ζωγράφος συλλαμβάνει μια άποψη της γενέτειράς της, ένα τμήμα του παραλιακού μετώπου στο Μεσολόγγι. Το πεδινό τοπίο και η υδάτινη επιφάνεια της λιμνοθάλασσας καλλιεργούν την αίσθηση της επιπεδότητας, που επιτείνεται από τη ζώνη του ουρανού. Στο πρώτο επίπεδο διακρίνονται τραπέζια και καθίσματα με ανθρώπους που απολαμβάνουν τη βόλτα τους στην παραλία, στην προβλήτα είναι δεμένα καΐκια και γιοτ, ενώ ποδηλάτες και περιπατητές εικονίζονται στα δεξιά. Μολονότι η Λαγάνα δεν είχε υιοθετήσει συστηματικά ναΐφ ύφος, εδώ αυτή η αντίληψη αναδεικνύεται κυρίαρχη. Το σχέδιο είναι λαϊκότροπο και με προβλήματα στις προοπτικές σχέσεις μεταξύ διαφόρων στοιχείων της παράστασης (στην κλίμακα των τραπεζοκαθισμάτων, των μορφών στα διάφορα επίπεδα, στη σχέση των αντικειμένων με τον χώρο). Το χρώμα, επίσης, κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Χρησιμοποιούνται φωτεινά και λαμπερά χρώματα (κίτρινα, μπλε και κόκκινα) που παραπέμπουν στην ώρα της δύσης, φορτώνοντας ωστόσο τη σύνθεση με τρόπο που ενισχύει τον ναΐφ χαρακτήρα της. Το έργο είχε εκτεθεί στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του 1971, στο Ζάππειο Μέγαρο, με τον τίτλο Μεσολόγγι.
(EL)
City/village/populated place
.png){kind=logo}
1 JPEG
