Το έργο εικονίζει τη συνοικία της Νέας Ιωνίας Αττικής, η οποία ονομαζόταν παλιότερα «Ποδαράδες». Κατά μία εκδοχή το προσωνύμιο αυτό προέρχεται από τον Τούρκο αγά Μουσταφά Ποδαρά, που είχε κτήματα στην περιοχή. Ο Φώτης Κόντογλου (1895-1965), γεννημένος στην Ιωνία της Μικράς Ασίας, παρουσιάζει ένα μέρος της προσφυγικής συνοικίας. Η ισορροπημένη σύνθεση παρουσιάζει τα ταπεινά σπίτια να πλαισιώνουν ένα δρόμο, ο οποίος οδηγεί στους χαμηλούς λόφους στο βάθους. Δεν επιθυμεί τη ρεαλιστική απεικόνιση αλλά επιδιώκει να συλλάβει και να αποτυπώσει στο χαρτί την εντύπωση που το τοπίο αφήνει στο μάτι του θεατή. Ο ζωγράφος επιλέγει αποχρώσεις του άσπρου-γκρι-μαύρου δίνοντας περισσότερη έμφαση στα γρήγορα περιγράμματα και την απόδοση των όγκων των σπιτιών παρά στις τονικές διαβαθμίσεις του φωτός. Η χρωματική αυτή προτίμηση του Κόντογλου πιθανώς να οφείλεται στην επιρροή που του άσκησε η εργασία του σε φωτογραφείο στα νεανικά του χρόνια αλλά και η ενασχόλησή του με την εικονογράφηση βιβλίων σε ασπρόμαυρη τεχνική. Η σκουρόχρωμη παλέτα, άλλωστε, αποτελεί χαρακτηριστικό του ύφους του Κόντογλου την εποχή αυτή (ως το 1925).
(EL)