Ο ζωγράφος-χαράκτης Μάρκος Ζαβιτζιάνος (1884-1923) και ο στενός του φίλος, λογοτέχνης Κωνσταντίνος Θεοτόκης σχεδίαζαν την έκδοση των διηγημάτων του τελευταίου διακοσμημένη με χαλκογραφίες. Ο Ζαβιτζιάνος φιλοτέχνησε μεταξύ 1916-1917 δεκαπέντε χαρακτικά εμπνευσμένα από τα κείμενα του φίλου του. Ωστόσο, η έκδοση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Τα Διηγήματα [Κορφιάτικες ιστορίες] του Θεοτόκη εκδόθηκαν πρώτη φορά το 1935, χωρίς την εικονογράφηση. Αυτή παρουσιάστηκε εκτός κειμένου στη δεύτερη έκδοση που έγινε πολλά χρόνια αργότερα, το 1978. Το συγκεκριμένο χαρακτικό, με τίτλο Η καταγγέλουσα, θα εικονογραφούσε το διήγημα «Κάιν». Πρόκειται για μία αρκετά δραματική σκηνή. Στο εσωτερικό ενός απλού, χωριάτικου σπιτιού, γύρω και μπροστά από ένα ντιβάνι όπου κείτεται ξαπλωμένος ένας νεκρός συνωστίζονται αρκετοί άντρες. Άλλοι φορούν φράγκικες και άλλοι παραδοσιακές ενδυμασίες, ενώ ανάμεσά τους διακρίνονται και δύο χωροφύλακες. Όλοι εικονίζονται ξαφνιασμένοι. Στρέφονται στο μόνο πρόσωπο της παράστασης που έχει σαφώς ενεργητικό ρόλο: τη γυναίκα που δείχνει τον νεκρό και τους μιλάει, αποκαλύπτοντας ουσιαστικά τον τρόπο του θανάτου του. Ο Ζαβιτζιάνος χρησιμοποιεί τη τεχνική της οξυγραφίας πετυχαίνοντας να δώσει στο τύπωμα όχι μόνο λευκά και γκρίζα αλλά και μια ποικιλία γκρίζων τόνων. Η σκηνή είναι σκοτεινή – μόνο το σώμα του νεκρού μοιάζει να φωτίζεται, δίνοντας στο σύνολο μυστικιστικό χαρακτήρα. Το ρεαλιστικό ύφος του Ζαβιτζιάνου παρουσιάζει χωρίς ίχνος εξιδανίκευσης το συμβάν, συμβαδίζοντας με το λογοτεχνικό ύφος του Θεοτόκη.
(EL)