δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Η συγκεκριμένη μελέτη με μολύβι αποτελεί το προσχέδιο της ομόθεμης ελαιογραφικής σύνθεσης που ανήκει επίσης στη συλλογή του Μουσείου. Εικονίζονται δύο μικρά παιδιά, δυο κορίτσια, μέσα σε τοπίο που αποδίδεται με λιγοστές γραμμές. Τα παιδιά φορούν κοντό φουστάνι και αγκαλιάζουν το ένα το άλλο. Εντύπωση προκαλούν τα θλιμμένα πρόσωπα και τα ισχνά, αποστεωμένα γυμνά τους μέλη: τα λεπτά χέρια και τα ποδαράκια που απολήγουν στην περίπτωση της μιας κοπέλας σε ξυπόλητα πέλματα και στης άλλης σε ένα ζευγάρι κατεστραμμένα παπούτσια. Ισορροπώντας μεταξύ ρεαλισμού και εξπρεσιονισμού, ο Βάλιας Σεμερτζίδης (1911-1983) ζωγραφίζει εδώ δύο πεινασμένα παιδιά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής. Στην έκφραση των προσώπων μπορεί κανείς να δει μια παιδική ηλικία που χάθηκε απότομα, μπροστά στο δράμα των καιρών και ειδικά του μεγάλου λιμού που έπληξε την Αθήνα τον χειμώνα του 1941-1942. Ο Σεμερτζίδης δεν ήταν ο μόνος Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης που εμπνεύστηκε από την κατοχική πείνα. Αρκετοί ζωγράφοι, χαράκτες και φωτογράφοι αποτύπωσαν τα δραματικά γεγονότα υιοθετώντας σκληρή ρεαλιστική και καταγγελτική γλώσσα, προβάλλοντας τα αποτελέσματα του Μεγάλου λιμού, που ήταν αποτέλεσμα του ασφυκτικού ελέγχου που ασκούσαν οι δυνάμεις Κατοχής (ιδίως οι Ναζί στις ζώνες της επικράτειάς τους, την Αττική και την Κεντρική Μακεδονία), στην παραγωγή και στη διάθεση τροφίμων, καθώς και στη διακίνηση των καυσίμων. Ειδικά στην Αθήνα και τον Πειραιά, μόνο τον χειμώνα του 1941-1942 πέθαναν, σύμφωνα με μελέτες, περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.