Ο πίνακας εικονίζει ένα αχελαιογραφία αφημένο σε μια οριζόντια επιφάνεια. Στο πίσω μέρος δεξιά διακρίνονται κάθετες λάμψεις που θυμίζουν σωλήνες νέον. Η σύνθεση είναι λιτή και τα χρώματα που χρησιμοποίησε ο Ηλίας Δεκουλάκος (1929-1998) κινούνται σε τόνους του πράσινου και του γκρι με το μαύρο να κυριαρχεί στο βάθος. Το έργο κινείται μεταξύ ρεαλισμού και υπερρεαλισμού. Αρχικά ο Δεκουλάκος στράφηκε προς την αφαίρεση (δεκ. ‘60). Η ανάγκη του, όμως, να σχολιάσει την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, τον οδήγησε στον φωτογραφικό ρεαλισμό και στη χρήση του αερογράφου. Το περιεχόμενο των έργων του απέκτησε πλέον κοινωνικό-πολιτικό χαρακτήρα. Το 1973 παρουσίασε την ενότητα έργων «Ζωγραφική 1969-1973» στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών (στο Χίλτον). Η έκθεση, όμως, δεν άνοιξε ποτέ, καθώς κλήθηκε η αστυνομία έπειτα από καταγγελία για προσβολή της δημοσίας αιδούς. Τα ίδια έργα παρουσιάστηκαν έναν μήνα αργότερα στη γκαλερί Νέες Μορφές, συνιστώντας περισσότερο από μια διαμαρτυρία, την έκφραση μιας «ειρωνικής χειρονομίας» απέναντι στη Δικτατορία. Τη δεκαετία του ’70 επικράτησε στο έργο του η φωτορεαλιστική γραφή, με τον συνδυασμό φρούτων και μεταλλικών σωλήνων. Αυτή η θεματική συμβολίζει ουσιαστικά τη σύγκρουση του ανθρώπου με τη φύση (1979).
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
