Το έργο εικονίζει δύο βάζα και τρία μήλα πάνω σε ένα τραπέζι. Το βάζο που βρίσκεται στο πρώτο επίπεδο είναι γεμάτο με φύλλα, ενώ το δεύτερο στο βάθος είναι άδειο. Η υδατογραφία χαρακτηρίζεται για την ισορροπία της σύνθεσης και την αρμονία των χρωμάτων, αφού ο Καράς έχει επιλέξει να κινηθεί σε σκούρους τόνους, οι οποίοι φωτίζονται από λευκές, γκρι και πράσινες αποχρώσεις. Ο Χρίστος Καράς (1930-2023) προσδίδει στις νεκρές φύσεις του μαγική διάσταση, αποτέλεσμα της γνωριμίας του με τον σουρεαλισμό στη Γαλλία, όπου και έμεινε το διάστημα 1957-1963. Ωστόσο, μέχρι και το 1968 επιλέγει έναν παραστατικό εξπρεσιονισμό με έμφαση στο χρώμα. Έκτοτε, το έργο του χαρακτηρίζεται για την εξωπραγματική, μεταφυσική διάσταση, κυρίως λόγω της προοπτικής με την οποία επιλέγει να αποδώσει τα αντικείμενα στη ζωγραφική επιφάνεια. Ο καλλιτέχνης διατηρεί το γεωμετρικό υπόβαθρο της εικόνας, δημιουργεί εσωτερικά, με ή χωρίς ανοίγματα στον έξω κόσμο. Η φάση αυτή θα διαρκέσει μέχρι και το 1975, οπότε και ο Καράς θα στραφεί σε σωληνοειδείς φόρμες που αιωρούνται σε έναν εξωπραγματικό χώρο.
(EL)