Το έργο εικονίζει μια μηχανή του κιμά από την οποία ξεβράζονται κομμένα ανθρώπινα σώματα. Η σύνθεση διαδραματίζεται σε ένα Ασαφές περιβάλλον, το οποίο πιθανώς απεικονίζει έναν εξωτερικό χώρο, όπου στο βάθος εικονίζεται η θάλασσα και στο πάνω μέρος ο συννεφιασμένος ουρανός. Ο ζωγράφος έχει αποτυπώσει τις μορφές και τη μηχανή με έντονη σχηματοποίηση και ένα εξπρεσιονιστικό λεξιλόγιο. Έχει χρησιμοποιήσει μια παλέτα η οποία κινείται σε τόνους του γκρι και του γαλάζιου, ενώ προσθέτει λεπτομέρειες κόκκινου χρώματος. Το ελεύθερο πινέλο προσδίδει μια αναγλυφικότητα στην επιφάνεια της μηχανής. Γκαλ για το έργο διακρίνεται για τη σουρεαλιστική ατμόσφαιρα η οποία συνάδει με τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής (περίοδος δικτατορίας) ασκώντας πιθανώς ένα είδος κριτικής. Ο Γιώργος Νικολακόπουλος (γ. 1939) σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη (1916-200) και τον Γιώργο Μαυροΐδη (1912-2003). Στους πίνακές του υιοθετεί μια σουρεαλιστική διάθεση η οποία χαρακτηρίζεται από μια ειρωνική και κριτική στάση απέναντι στο σύγχρονο τρόπο ζωής ενώ ξεχωρίζει ο εξπρεσιονιστικός τρόπος που διαχειρίζεται το χρώμα.
(EL)