Ο Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995), σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τους Νικόλαο Λύτρα, Σπύρο Βικάτο και Γεώργιο Ιακωβίδη (απόφοιτος του 1926). Αργότερα, επέστρεψε στη Σχολή και παρακολούθησε το εργαστήριο του Κωνσταντίνου Παρθένη, έως το 1932. Ωστόσο, το ύφος των πρώιμων έργων του διαμορφώθηκε κάτω από τη διδασκαλία των πρώτων δασκάλων του. Το συγκεκριμένο σχέδιο θα πρέπει πιθανότατα να χρονολογηθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1930, δηλαδή σε μια περίοδο πριν από τη μαθητεία κοντά στον Παρθένη. Εικονίζεται μια ώριμη γυναίκα, που φορά παλτό, μαντήλι στα μαλλιά και ακουμπά τον κορμό της πάνω σε ένα τραπέζι, ενώ με το αριστερό της χέρι στηρίζει το κεφάλι της. Το σχέδιο είναι γρήγορο, με δυνατή και σταθερή γραμμή, ενδιαφέρον για τη σύλληψη των φωτοσκιάσεων και προσεκτική αποτύπωση του προσώπου. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως εδώ ο Ζέπος απεικονίζει τη μητέρα του ή κάποιο άλλο συγγενικό του πρόσωπο. Στην υπόθεση αυτή συνάδει τόσο η απλή στάση της γυναίκας όσο και η έκφρασή της, που φανερώνει οικειότητα απέναντι στον ζωγράφο προς τον οποίο και στρέφει το βλέμμα της.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
