Το έργο εικονίζει μια σύνθεση που βασίζεται στο καθαρό χρώμα. Εδώ, το κέντρο της ζωγραφικής επιφάνειας καταλαμβάνεται από μια μεγάλη κόκκινη κηλίδα, που περιβάλλεται από λευκές και μαύρες πινελιές. Η όλη σύνθεση προβάλει σε γαλάζιο βάθος, ενώ ώχρες ξεπροβάλουν σε διάφορα σημεία. Ο Δημήτρης Κούκος (γ. 1948) με αφετηρία τον εξπρεσιονισμό καταλήγει σε αφαιρετικές διατυπώσεις όπου πρωταγωνιστής είναι το χρώμα.
(EL)