Στα τελευταία της έργα, η χαράκτρια Λέλα Πασχάλη (1914-1977) εγκατέλειψε τη ρεαλιστική γραφή και την αναπαράσταση, για να στραφεί σε πιο αφαιρετικές και τελικά εντελώς αφηρημένες συνθέσεις, αποδομένες με κύριο εκφραστικό γνώρισμα την καθαρή γραμμή: τη χάραξη σε καμπύλη ή σε ευθεία. Στο χαρακτικό με τίτλο Σύνθεση, η εικόνα θυμίζει αμυδρά ένα τοπίο. Μια σειρά από στοιχεία χαμηλά, στο πρώτο επίπεδο, δημιουργούν μια βάση πάνω στην οποία απλώνεται μια ευρεία, λευκή επιφάνεια όπου συντελούνται διάφορες εικαστικές δράσεις: σχήματα, γραφισμοί, καμπύλες γραμμές και παράλληλες χαράξεις δημιουργούν ένα πλέγμα σχέσεων μεταξύ σχημάτων και υφών. Η τεχνική παύει να περιγράφει κάτι και γίνεται η ίδια, ως διαδικασία, φορέας έντασης και συναισθημάτων με μια αφηρημένη έννοια. Ζητούμενο εδώ είναι να αναδειχθεί η γραμμή σε γενεσιουργό δύναμη της κίνησης και κατ’ επέκταση δράσης. Ο εικαστικός χώρος ορίζεται από εκτάσεις του χεριού, από δυναμικές συστροφές, από την αντίθεση κάθετων και οριζόντιων στοιχείων που, όχι τυχαία, πυκνώνουν σε ένα σημείο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «γραμμή του ορίζοντα». Έτσι, η αφηρημένη εικόνα μπορεί να διαβαστεί ως τρισδιάστατος χώρος μέσα στον οποίο συντελούνται εικαστικές δράσεις. Υπό αυτή την έννοια, η αφηρημένη εργασία της Πασχάλη κινείται κοντά στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, το κίνημα εκείνο που μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθόρισε τις εξελίξεις στην πρωτοπορία τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
