Το έργο εικονίζει ένα ζευγάρι να αγκαλιάζεται σε έναν ακαθόριστο χώρο. Οι μορφές αποδίδονται σχηματοποιημένα με έμφαση στο πλακάτο χρώμα και το περίγραμμα. Τα σώματα απαρτίζονται από τετράπλευρα σχήματα διαφορετικών χρωμάτων, όπως συμβαίνει και το βάθος του έργου. Ο Μάνος Αναστασιάδης (γ. 1948) έχει χρησιμοποιήσει μια παλέτα που κινείται κατά βάση σε κόκκινους τόνους, οι οποίοι συμπληρώνονται από πορτοκαλί, κίτρινα, μωβ, καφέ και λευκά χρώματα. Η σύνθεση βασίζεται στη γεωμετρικότητα, τη σχηματοποίηση, την δισδιάστατη εντύπωση, ενώ παραπέμπει στις τάσεις της ζωγραφικής της δεκαετίας του ’70 με οδηγό τον δάσκαλο Γιάννη Μόραλη (1916-2009).
(EL)