Το έργο εικονίζει μερικές βάρκες προσαραγμένες σε ένα λιμάνι, ενώ άνθρωποι ασχολούνται με διάφορες εργασίες. Στο βάθος διακρίνεται ένα πλοίο δεμένο στη στεριά. Οι βάρκες έχουν αποδοθεί σε τόνους του μπλε, καφέ, καφέ και κόκκινου, ενώ το τοπίο σε αποχρώσεις του κίτρινου της ώχρας. Πρόκειται για μια εναλλαγή θερμών-ψυχρών τόνων, με τα ψυχρά χρώματα να επικρατούν στο πρώτο επίπεδο και τα θερμά στο βάθος. Η Κούλα Μαραγκοπούλου (1913-1997) έχει υιοθετήσει ένα εξπρεσιονιστικό ιδίωμα, στο οποίο διατηρεί οριακά τη φόρμα των αντικειμένων. Στην πραγματικότητα, η ζωγραφική επιφάνεια κατακλύζεται από δυναμικές πινελιές. Η ζωγράφος σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας δίπλα στον Παύλο Μαθιόπουλο (1876-1956) αλλά επηρεάστηκε από τον Γιώργο Μπουζιάνη (1885-1959), έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες εκπροσώπους του εξπρεσιονισμού. Ειδικότερα, ο Μπουζιάνης απετέλεσε πρότυπο όσον αφορά τη χρήση του χρώματος για την έκφραση του συναισθήματος. Θέματά της αποτελούν οι προσωπογραφίες, στιγμές της καθημερινής ζωής, νεκρές φύσεις και τοπία. Ιδιαίτερα καλλιέργησε την τοπιογραφία, αφού με το πινέλο της κατέγραψε πολλά ελληνικά τοπία.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
