Το έργο εικονίζει την προβλήτα στον Σηκουάνα , όπου είναι δεμένες μερικές μικρές βάρκες. Δύο ξύλινα υπόστεγα βρίσκονται στη μέση της σύνθεσης, ενώ στο πίσω μέρος διακρίνεται μια γέφυρα. Δεξιά και αριστερά, το ποτάμι πλαισιώνεται από ψηλά δέντρα, ενώ στο βάθος ανοίγει ο ουρανός και αχνοφαίνονται οι παρισινές στέγες. Κάποιοι άνθρωποι στα δεξιά ψαρεύουν, ενώ άλλοι περπατούν προς το βάθος. Ο Στέλιος Μηλιάδης (1881-1965), μαθητής του Κωνσταντίνου Βολανάκη (1837-1907) στην Αθήνα και του Νικόλαου Γύζη (1842-1901) στο Μόναχο, έζησε για μεγάλο διάστημα στο Παρίσι, όπου γνώρισε τη γαλλική τέχνη. Το γεγονός αυτό φαίνεται στον τρόπο χρήσης του χρώματος με γρήγορες πινελιές. Ο Μηλιάδης συλλαμβάνει το φως, το οποίο αποδίδει με διαφάνεια. Χαρακτηριστικές είναι οι αντανακλάσεις των δέντρων και των βαρκών στην επιφάνεια του νερού, το οποίο συντίθεται από πλήθος διαφορετικών πινελιών καθαρού χρώματος.
(EL)