Το έργο εικονίζει μια ημίσωμη ανδρική φιγούρα σε προφίλ να στέκεται σε αδιευκρίνιστο χώρο. Δεξιά, και σε ψηλότερο σημείο από τη μορφή, εικονίζεται ένα φύλλο δέντρου. Ο άνδρας φοράει καπέλο, σακάκι με κάθετες κυματιστές ρίγες, πουκάμισο και πουά γραβάτα. Τα μαλλιά του ανεμίζουν προς τα πίσω, σαν να τον φυσάει κάποιο αεράκι από δεξιά. Ο τίτλος του έργου σε συνδυασμό με τον κενό, ουσιαστικά, χώρο και το φύλλο που πέφτει παραπέμπουν σε μια συνθήκη μοναξιάς, που σαν φαινόμενο είναι συχνό στη σύγχρονη αστική ζωή. Ο Αλέκος Φασιανός (1935-2022) σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το διάστημα 1956-1960 στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη, αλλά παρακολούθησε μαθήματα και δίπλα στον Γιάννη Τσαρούχη, ο οποίος επηρέασε καθοριστικά το έργο του. Ο Φασιανός κατά τη δεκαετία του 60’ διαμόρφωσε το χαρακτηριστικό του ύφος, στο οποίο επικρατεί ο τυποποιημένος ανδρικός χαρακτήρας. Το ζωγραφικό του έργο επηρεάστηκε από τις γραφικές τέχνες και ειδικότερα τη χαρακτική, με την οποία και ασχολήθηκε επίσης. Το έργο του παρέμεινε ανθρωποκεντρικό με πάγια μοτίβα-σύμβολα, καθαρά πλακάτα χρώματα και έλλειψη τρίτης διάστασης.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG