Το έργο εικονίζει ένα σύνολο εικόνων προερχόμενων από διαφορετικές πηγές (εικονίζονται για παράδειγμα χαρακτήρες από τα Στρουμφάκια και τον Σνούπι, ο Ντόναλντ Ντάκ, ο Μικρός Πρίγκιπας μεταξύ άλλων. Το έργο αποτελεί ένα συνοθύλευμα όχι μόνο αναγνωρίσιμων χαρακτήρων της εποχής αλλά και τεχνικών. Ο Μιχάλης Αρφαράς (γ. 1954) έχει χρησιμοποιήσει εκτός από την ξυλογραφία, κολλάζ, λιθογραφία, όφσετ και φωτογραφία προκειμένου να δημιουργήσει ένα αμάλγαμα εικόνων που συντελούν την «παιδική χαρά» των παιδιών του τέλους της δεκαετίας του ’70. Ο Αρφαράς σπούδασε με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη (1916-2009) στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και συνέχισε στη Γερμανία, στη Staatlische Hochschule für bildende Künste του Braunschweig, όπου σπούδασε χαρακτική, γραφικές τέχνες και κινηματογράφο κινουμένων σχεδίων. Από το 1987 δημιουργεί πειραματικές ταινίες. Η κινηματογραφική του δουλειά αλληλοεπιδρά με το εικαστικό του έργο, στο οποίο συνυπάρχουν διάφορες τεχνικές της χαρακτικής μαζί με ζωγραφική, σχέδιο, κολλάζ, βίντεο και άλλα μικτά μέσα. Κατά τη δεκαετία του 1990 παρουσίασε κατασκευές με assemblage ετερόκλητων αντικειμένων και υλικών από σκουπίδια, που θύμιζαν ανθρωπόμορφα είδωλα κάποιας άγνωστης θρησκείας. Σύνθετες αναφορές σε παλιούς πολιτισμούς ή σε παραδοσιακές τέχνες ανιχνεύονται σε όλο του το έργο, μαζί με μια κριτική ματιά στα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Η πολυπλοκότητα των τεχνικών μέσων και η πολυεπίπεδη νοητική επεξεργασία των θεμάτων, συνδυάζονται με μια σχεδόν πρωτόγονη εκφραστική αμεσότητα. Έχει βραβευτεί επανειλημμένα, τόσο για το εικαστικό όσο και για το κινηματογραφικό του έργο.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
