Το έργο εικονίζει μια μορφή με σχηματοποιημένα χαρακτηριστικά που θυμίζουν μάσκα. Η μορφή αυτή στρέφεται και κοιτά δύο άλλες μικρότερες, οι οποίες έχουν κυκλικό σώμα και άκρα. Η σύνθεση ολοκληρώνεται με ένα αρχιτεκτόνημα, το οποίο υψώνεται πάνω από τις μορφές. Το βάθος της σύνθεσης, τέλος, καλύπτεται με λευκά και κόκκινα σχήματα. Ο Μιχάλης Αρφαράς (γ. 1954) σπούδασε με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη (1916-2009) στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και συνέχισε στη Γερμανία, στη Staatlische Hochschule für bildende Künste του Braunschweig, όπου σπούδασε χαρακτική, γραφικές τέχνες και κινηματογράφο κινουμένων σχεδίων. Από το 1987 δημιουργεί πειραματικές ταινίες. Η κινηματογραφική του δουλειά αλληλοεπιδρά με το εικαστικό του έργο, στο οποίο συνυπάρχουν διάφορες τεχνικές της χαρακτικής μαζί με ζωγραφική, σχέδιο, κολλάζ, βίντεο και άλλα μικτά μέσα. Κατά τη δεκαετία του 1990 παρουσίασε κατασκευές με assemblage ετερόκλητων αντικειμένων και υλικών από σκουπίδια, που θύμιζαν ανθρωπόμορφα είδωλα κάποιας άγνωστης θρησκείας. Σύνθετες αναφορές σε παλιούς πολιτισμούς ή σε παραδοσιακές τέχνες ανιχνεύονται σε όλο του το έργο, μαζί με μια κριτική ματιά στα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Η πολυπλοκότητα των τεχνικών μέσων και η πολυεπίπεδη νοητική επεξεργασία των θεμάτων, συνδυάζονται με μια σχεδόν πρωτόγονη εκφραστική αμεσότητα. Έχει βραβευτεί επανειλημμένα, τόσο για το εικαστικό όσο και για το κινηματογραφικό του έργο.
(EL)