Ο πίνακας παρουσιάζει μια ομάδα γυμνών νυμφών να απολαμβάνουν το λουτρό τους σε ένα ποτάμι ανάμεσα σε δέντρα. Πλάι τους ξαποσταίνουν δύο σκυλιά με τη λεία τους να κείτεται κοντά (δύο νεκροί λαγοί). Θα μπορούσε να ειπωθεί πως πρόκειται για μια σπουδή στο γυναικείο γυμνό, αφού ο ζωγράφος αποτυπώνει το γυναικείο σώμα σε μια ποικιλία στάσεων και απόψεων. Η σύνθεση παραπέμπει σε αντίστοιχα θέματα που εντοπίζονται στη γαλλική ακαδημία από την εποχή του Νικολά Πουσέν (1594-1665), όπου τα μυθολογικά θέματα μπλέκονται με τον ιδεαλισμό. Ο Βρασίδας Τσούχλος (1904-1981) είχε, άλλωστε, σπουδάσει στο Παρίσι και θα είχε εξοικειωθεί με τέτοιου είδους θέματα. Πράγματι, τόσο η άρτια μελετημένη σύνθεση, όσο και το χρώμα παραπέμπουν σε αυτή την παράδοση που καλλιέργησε η γαλλική ακαδημία και έφτασε μέχρι τον Σεζάν και τον Πικάσο. Το έργο φαίνεται να έχει επηρεαστεί, επίσης, από το ρεύμα «επιστροφή στην τάξη» που άνθισε στη Γαλλία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και οδήγησε στην αναβίωση κλασικών θεμάτων και προτύπων, όπως οι λουόμενες. Εκτέθηκε στην Πανελλήνιο Καλλιτεχνική Έκθεση του 1938.
(EL)