Το έργο εικονίζει ένα πουλί να ίπταται μπροστά από ένα νησιωτικό οικιστικό σύμπλεγμα. Η σύνθεση διακρίνεται για την περίτεχνη προοπτική, η οποία δεν αντιστοιχεί στην τυπική μονοεστιακή προοπτική. Το επίκεντρο είναι το πουλί, το οποίο αποτυπώνεται με ορθάνοιχτα φτερά να περνά μπροστά από τα μάτια του θεατή. Το βάθος συντίθεται από πολύχρωμους τοίχους που συνθέτουν κάποια οικήματα με χρωματιστές σκεπές. Τμήματα του φυλλώματος μερικών φουντωτών δέντρων συμπληρώνουν τη σύνθεση. Το έργο διακρίνεται για τη λαμπερή, ανοιχτόχρωμη παλέτα του, η οποία κινείται σε αποχρώσεις του κίτρινου, γαλάζιου, ροζ, μωβ, μπλε, πράσινου και κόκκινου, όλες πλήρως εναρμονισμένες σε ένα ισορροπημένο χρωματικά σύνολο που αποπνέει νησιωτική αύρα και αισιοδοξία. Ο Μάνος Αναστασιάδης (γ. 1948) δεν μένει στην αυστηρά ρεαλιστική απεικόνιση, αλλά, κάνοντας χρήση ενός λεξιλογίου που προκύπτει από τη γνώση των ρευμάτων του μοντερνισμού, αποτυπώνει με ένα προσωπικό λεξιλόγιο το μια νησιωτική γωνιά.
(EL)