Το έργο εικονίζει το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου σε ένα ακαθόριστο χώρο να περιβάλλεται από πλήθος μορφών. Κάποιες από αυτές κοιτούν το άγαλμα, ενώ άλλες στρέφουν το βλέμμα προς το θεατή. Πρόκειται για ένα έργο με σαφή εξπρεσιονιστική διάθεση και ελεύθερο πινέλο, το οποίο συνδυάζει μια χρωματική παλέτα που κινείται σε σκούρους τόνους με το μπεζ και το γαλάζιο να φωτίζουν τη σύνθεση. Ο Νικόλαος Μάγκος (1923-2003) έχει χρησιμοποιήσει στοιχεία προερχόμενα από την τέχνη του μοντερνισμού, τα οποία έχει ενσωματώσει σε ένα προσωπικό λεξιλόγιο. Ο Μάγκος με καταγωγή από την Κάλυμνο υπήρξε, ουσιαστικά, αυτοδίδακτος ζωγράφος, με το ταλέντο του να διακρίνεται από την ηλικία των 16 ετών. Έλαβε για σύντομο διάστημα μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Γιάννης Μόραλη (1916-2009) αλλά τα διέκοψε προκειμένου να επιστρέψει στο νησί για δουλειά και ζωγραφίζει εκκλησίες, φορητές εικόνες και προσωπικούς του πίνακες. Μπορεί να ειπωθεί πως έμαθε τη ζωγραφική τέχνη από τους ντόπιους καλυμνιώτες ζωγράφους. Έπειτα έφυγε στην Αμερική για βιοποριστικούς λόγους αλλά συνέχισε την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική τον ελεύθερο χρόνο του. Τρία έργα του το 1979 στεγάζονται στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης.
(EL)