Η συγκεκριμένη χαλκογραφία, με μια συστάδα παραδοσιακών κυκλαδίτικων σπιτιών που, σύμφωνα με τον τίτλο είναι από τη Σαντορίνη, είχε εκτεθεί στην ατομική έκθεση του Άγγελου Θεοδωρόπουλου (1883-1965) στη γκαλερί «Ρόμβος» το 1948. Αποτελεί δε, ένα από τα ενδεικτικά έργα που φανερώνουν την υφολογική του ωρίμανση μετά τον Πόλεμο και τη στροφή του προς μια σαφώς πιο ρεαλιστική, υφολογικά γλώσσα και, παράλληλα, προς έναν πιο προσεκτικό χειρισμό της τεχνικής. Η σύνθεση είναι σχετικά απλή. Εικονίζεται ένα μικρό πλακόστρωτο σοκάκι στην αριστερή πλευρά της εικόνας, ενώ τη δεξιά καταλαμβάνουν οι απλοί, αυστηροί όγκοι των κτηρίων. Απλό και αφαιρετικό είναι και το σχέδιο, δίνεται όμως έμφαση στο φως και τη σκιά, που ζωντανεύει το παιχνίδι των αρχιτεκτονικών όγκων. Το τοπίο του Αιγαίου άρχισε να απασχολεί τους Έλληνες ζωγράφους ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, ενώ μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το ενδιαφέρον για αυτό εντάθηκε. Αφενός το Αιγαίο θεωρήθηκε κοιτίδα του ελληνικού πολιτισμού και πύλη προς την Ανατολή. Αφετέρου, το ενδιαφέρον του μοντερνισμού για τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τις απλές της φόρμες επηρέασε και τις αντιλήψεις των εικαστικών καλλιτεχνών. Ο Θεοδωρόπουλος, που ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες χαράκτες του Μεσοπολέμου συμβάλλοντας καίρια στην άνθηση της νεοελληνικής χαρακτικής, αποτύπωσε το κυκλαδικό τοπίο από τα τέλη της δεκαετίας του 1930. Ωστόσο μετά τον Πόλεμο, αυτά τα θέματα πλήθυναν στο έργο του, ιδίως από τα νησιά της Πάρου και της Σαντορίνης.
(EL)
Island
.png){kind=logo}
1 JPEG
