Ο Εμμανουήλ Ζέπος (1905-1995) ήταν αυτοδίδακτος στην τέχνη της χαρακτικής. Είχε γεννηθεί στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας και σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος του 1926) κοντά στον Νικόλαο Λύτρα, αλλά και με τους Σπύρο Βικάτο και Γεώργιο Ιακωβίδη. Επέστρεψε στη Σχολή για να παρακολουθήσει το εργαστήριο του Κωνσταντίνου Παρθένη, όπου έμεινε έως το 1932. Ανέπτυξε πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα κατά τη δεκαετία του 1930 τόσο ατομικά όσο και μέσω της ένωσης Ελεύθεροι Καλλιτέχναι. Όμως, χαρακτικά του φαίνεται πως εξέθεσε πρώτη φορά στην Α΄ Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση, που έγινε στο Ζάππειο τον Μάρτιο του 1938 και ακολούθως στην Α΄ Πανελλήνια Έκθεση Χαρακτικής, που φιλοξενήθηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών το διάστημα Δεκεμβρίου 1938 – Ιανουαρίου 1939. Το έργο με τίτλο Σπουδαστής, είχε εκτεθεί στη συγκεκριμένη έκθεση, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία και συνέβαλε καθοριστικά στην αναγνώριση της σημασίας της χαρακτικής τέχνης από το ευρύ κοινό φέρνοντας στην επιφάνεια μια σειρά από νέους δημιουργούς. Ο Σπουδαστής είναι ένα σαφώς ρεαλιστικό έργο, που όμως διατηρεί έντονη την επιρροή του Παρθένη στο πλάσιμο της μορφής. Εικονίζεται ένας νέος σε μια αυλή, καθιστός σε μια ξύλινη καρέκλα να διαβάζει ένα βιβλίο. Πρόκειται, προφανώς για κάποιον φοιτητή του Πανεπιστημίου, ο οποίος προετοιμάζεται για τις εξετάσεις. Η έκφρασή του φανερώνει περισυλλογή καθώς το βλέμμα του μένει προσηλωμένο στο απαιτητικό ανάγνωσμα. Το σχέδιο είναι ρεαλιστικό, με τάση για γενίκευση και απλοποίηση των όγκων – ιδίως στην απόδοση του νέου. Ο Ζέπος, δομεί τη σύνθεσή του στην αντίθεση λευκού-μαύρου: ο σκούρος όγκος του σπουδαστή προβάλλεται εμφατικά μπροστά από τον λευκό τοίχο της αυλής, ενώ η σύνθεση στηρίζεται πάνω στο σκούρο πλακόστρωτο και στο πλαίσιο που διαμορφώνουν δεξιά η πόρτα και αριστερά η κληματαριά.
(EL)