Ελιές
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*

1  ψηφιακό αρχείο

basic type logo 1 JPEG

δείτε ή κατεβάστε το ψηφιακό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
CC0



Ελιές (EL)

Τάσσος (Τάσσος Αλεβίζος) (EL)

Ο Τάσσος (Αλεβίζος, 1914-1985) γεννήθηκε στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε χαρακτική στην ΑΣΚΤ (1930-1939), στο εργαστήριο του Γιάννη Κεφαλληνού. Ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με την τεχνική της ξυλογραφίας (ασπρόμαυρης και έγχρωμης), αναδείχθηκε δε σε έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες χαράκτες του 20ού αιώνα, ιδίως κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Το ύφος του, με έντονες επιρροές από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη, εγγράφεται στο πλαίσιο της «επιστροφής στην παράδοση» και της «ελληνικότητας», ιδίως κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Στρατευμένος στην αριστερά καλλιτέχνης, με το έργο του αποτύπωσε επίσης τους αγώνες και τον βίο του απλού λαού, ιδίως των αγροτών. Το δέντρο της ελιάς και η συγκομιδή του καρπού της απασχόλησαν ιδιαίτερα τον χαράκτη. Η συγκεκριμένη ξυλογραφία απεικονίζει έναν ελαιώνα, το ενδιαφέρον ωστόσο συγκεντρώνεται στον γέρικο κορμό μιας ελιάς που προβάλλεται μνημειακή στο μέσον της σύνθεσης. Με λεπτές χαράξεις, ο Τάσσος δίνει έμφαση στον κορμό και δευτερευόντως στα πυκνά φυλλώματα που τον επιστέφουν ανοίγοντας στην κορυφή της εικόνας, ενώ πίσω από το κεντρικό δέντρο διακρίνονται αρκετά ακόμη, καλλιεργώντας την αίσθηση του πυκνού ελαιώνα. Το έργο χρονολογείται στα μέσα της δεκαετίας του 1930, υπάρχει μάλιστα μια παραλλαγή του από την ίδια περίοδο. (EL)

χαρακτική (EL)

ξυλογραφία (EL)

38,5 × 33,6 εκ. (EL)


1936 (EL)


Πολιτισμός (κουλτούρα) (EL)

Εικόνα

http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/deed.el




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.