Ο Βάλιας Σεμερτζίδης (1911-1983) επισκέφτηκε πρώτη φορά τη Ρόδο το φθινόπωρο του 1963, προκειμένου να αναλάβει την εκτέλεση μιας μνημειακής παράστασης, μιας τοιχογραφίας για το ξενοδοχείο Σπάρταλη, που βρισκόταν στο κέντρο της πόλης, επί των οδών Πλαστήρα και Μπλέσσα. Το θέμα της τοιχογραφίας ήταν ο Ροδίτικος χορός: σε έναν ευρύ, ανοιχτό χώρο –την πλατεία ενός χωριού, μάλλον– εικονίζονται δεξιά οι μουσικοί και αριστερά το πλήθος που παρακολουθεί τους χορευτές, ενώ πίσω κυριαρχεί ένας λευκός τοίχος, η μάντρα από κάποιο αρχοντικό. Όλα αυτά τα στοιχεία συγκροτούν τη σκηνή μέσα στην οποία συντελείται η δράση, που δεν είναι άλλη από τον παραδοσιακό χορό που εκτελούν ένας άντρας (που οδηγεί) και τρεις γυναίκες που τον ακολουθούν. Όλοι τους φορούν τις παραδοσιακές ροδίτικες ενδυμασίες (σήμερα, η τοιχογραφία έχει απομακρυνθεί από το ξενοδοχείο και κοσμεί την αίθουσα Εθιμοτυπίας του Δημαρχείου Ρόδου). Αυτή την παράσταση αντιγράφει εδώ ο Σεμερτζίδης χρησιμοποιώντας την ιδιότυπη μεικτή τεχνική του, που συνδύαζε εκτύπωση (μονοτυπία) και ζωγραφική και την οποία εφηύρε στην περίοδο της Ρόδου (1964-1978). Αποδίδει τις μορφές του αφαιρετικά, δίνοντας έμφαση στα βασικά σχήματα και όχι στις λεπτομέρειες, ενώ τα χρώματα είναι πλακάτα και καθαρά, με εμφανή την κυριαρχία των πράσινων και των μπλε τόνων. Σύμφωνα με τον τίτλο, η σκηνή λαμβάνει χώρα στο χωριό Έμπωνας, που βρίσκεται στις πλαγιές του Αττάβυρου και ήταν ένα από τα αγαπημένα μέρη του καλλιτέχνη.
(EL)
Populated place
.png){kind=logo}
1 JPEG
