Το έργο εικονίζει έναν ανεμόμυλο στο ύπαιθρο. Διακρίνεται ο όγκος της βάσης του και τα πτερύγια που ανεμίζουν. Ο Σταύρος Ιωάννου (1945-2009) έχει χρησιμοποιήσει ένα εξπρεσιονιστικό λεξιλόγιο και ένα ελεύθερο πινέλο. Έχει χρησιμοποιήσει μια παλέτα που κινείται σε αποχρώσεις του γκρι-γαλάζιου. Ο Ιωάννου, ο οποίος υπήρξε μαθητής του Γιάννης Μόραλη (1916-2009) στην Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, ακολούθησε το πνεύμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ έλαβε το α’ βραβείο Ζωγραφικής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (1979), καθώς και διάκριση στην Παμβαλκανική Έκθεση Πλαστικών Τεχνών στο Βουκουρέστι (1980).
(EL)