Ο Δημήτρης Άνθης (1925-1991) γεννήθηκε στο χωριό Καστελλάνοι της Κέρκυρας και διδάχθηκε την τέχνη της ζωγραφικής κοντά στον Κερκυραίο ζωγράφο Τεν Φλωριάς – από το 1936 έως το 1947. Το 1951 ο ζωγράφος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου και έζησε μέχρι τον θάνατό του. Ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία και σκηνές αγροτικής ζωής, αλλά και με τη νεκρή φύση, τα θρησκευτικά θέματα και το πορτρέτο. Η ζωγραφική του άντλησε επιρροές από τον ιμπρεσιονισμό και τη βυζαντινή τέχνη, κυρίως όμως διαμορφώθηκε κάτω από την ισχυρή επίδραση του εξπρεσιονισμού στο σχέδιο και κυρίως στη χρήση του χρώματος. Τα στοιχεία αυτά είναι διακριτά και στο συγκεκριμένο έργο της συλλογής: εικονίζεται στο πρώτο επίπεδο ένα βάζο με λουλούδια, που αποτελεί και το κύριο θέμα του πίνακα. Ο χώρος πίσω και γύρω από το βάζο πλάθεται εντελώς αφαιρετικά, σε τετράγωνα διάχωρα διαφορετικού χρώματος, επιτείνοντας τη διακοσμητικότητα του συνόλου. Ειδικότερα, το σχέδιο είναι απλό, σχηματικό. Γρήγορες πινελιές καθαρού χρώματος πλάθουν το σφαιρικό σκεύος και τα πέταλα των λουλουδιών που ορίζονται από σκληρά μαύρα περιγράμματα. Η αδρή εκτέλεση και το πηχτό, ανάγλυφο χρώμα διαμορφώνουν ένα σύνολο που ισορροπεί μεταξύ της εξπρεσιονιστικής έντασης και μιας φωβ αντίληψης για το λαμπερό, χαρούμενο χρώμα.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
