δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : Public Domain CC0
Ελεύθερο από Περιορισμούς Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Ο ζωγράφος και χαράκτης Άγγελος Θεοδωρόπουλος (1883-1965) σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος του 1914) και ξεκίνησε να ασχολείται με τη χαρακτική γύρω στο 1918. Με το έργο του, τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική (την ξυλογραφία) αναδείχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του Μεσοπολέμου. Δεν ήταν τυχαίο πως το 1938 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε της Βενετίας, μαζί με τον ζωγράφο Κ. Παρθένη και το γλύπτη Μ. Τόμπρο. Η συγκεκριμένη σύνθεση είναι αρκετά λιτή: εικονίζονται δύο μεγάλα θαλάσσια όστρακα στο πρώτο επίπεδο και μία πήλινη κανάτα στο βάθος δεξιά. Τα τρία αντικείμενα είναι πάνω σε ένα απλό τραπέζι και ο χώρος είναι τελείως γυμνός. Το σχέδιο είναι ρεαλιστικό, με έμφαση στη λεπτομέρεια και κύριο εκφραστικό μέσο τη γραμμή – σε αυτό συνηγορεί άλλωστε και η επιλογή της τεχνικής της γραμμικής οξυγραφίας, όπου ο χαράκτης δουλεύει μόνο με την ακίδα. Εκείνο που ενδιαφέρει πρωτίστως είναι πως ο Θεοδωρόπουλος εδώ δουλεύει βασιζόμενος στη σχέση του φωτός με τα πράγματα, δηλαδή στο πώς πλάθονται οι όγκοι (χαρακτηριστική είναι η απόδοση της κανάτας) και πώς αναδεικνύονται οι υφές (ιδίως των οστράκων). Η νεκρή φύση ήταν μία θεματική που απασχόλησε καλλιτέχνη καθ’ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Ειδικά νεκρές φύσεις με όστρακα είχε δουλέψει σε χαρακτικά και πίνακες ήδη από τη δεκαετία του 1930. Είναι δε ένας από τους ελάχιστους Έλληνες καλλιτέχνες της εποχής που ενδιαφέρθηκε για αυτό το υποείδος της νεκρής φύσης, αντλώντας ίσως επιρροές από την ολλανδική τέχνη του 17ου αιώνα.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.