Το έργο εικονίζει ένα τοπίο με ένα βουνό στο βάθος. Το πρώτο επίπεδο έχει αφεθεί άδειο από φυτά και δέντρα. Ελάχιστα από αυτά έχουν τοποθετηθεί στο μέσον του τοπίου αριστερά. Ο Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967) αποδίδει τα δέντρα με λεπτές κάθετες γραμμές και υδατόχρωμα που αφήνεται να απλώσει γύρω τους. Η απλοποίηση και η σχηματοποίηση που χαρακτηρίζουν το Τοπίο, η επιπεδότητα, η έλλειψη της τρίτης διάστασης, οι ευρείες φόρμες με τα λεπτά περιγράμματα, το καθαρό χρώμα είναι απόκτημα της γνωριμίας του Παρθένη με την μεταϊμπρεσιονιστική ζωγραφική και τον βιεννέζικο συμβολισμό. Η χρωματική παλέτα που έχει επιλέξει ο ζωγράφος συνάδει με τον άγονο χαρακτήρα του τοπίου. Αποχρώσεις του καφέ έχουν χρησιμοποιηθεί σε όλο το εύρος του τοπίου, όπου οι διαφορετικοί τόνοι και η αραίωση του χρώματος με νερό δημιουργούν όγκους και φόρμες. Όλα αυτά τα στοιχεία συνθέτουν το προσωπικό ύφος του Παρθένη, το οποίο ήταν τολμηρό για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας κατά τον Μεσοπόλεμο.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
